Actiegroep De Grauwe Eeuw vindt tipi-tentenkamp in Breda ‘vorm van racisme’
BREDA – Het vredes-tipi-tentenkamp in Breda is een vorm van ‘koloniale verheerlijking’. En als de organisatie niet tijdig een andere invulling aan het evenement geeft, volgt er ‘actie’. Dat stelt de actiegroep De Grauwe Eeuw in een bericht aan de organisatie.
De Grauwe Eeuw vindt dat Joosen geen recht heeft om tipi’s te gebruiken omdat bij de organisatie geen ‘inheemse Amerikanen’ zijn aangesloten. Het gebruik van de indianententen vindt de actiegroep een vorm van racisme, omdat ‘in dit geval de witte mens’ zich spirituele voorwerpen en gebruiken toe-eigent van een groep die wordt onderdrukt.
Ik ergerde me heel erg aan bovenstaand bericht, om drie redenen.
De eerste is, dat er volstrekt geen verband is aan te tonen tussen de manifestatie en koloniale verheerlijking. Als de actievoerders de moeite hadden genomen te kijken wat er zich precies afspeelde hadden ze dit ontdekt:
Doel van het project, dat bestaat uit zeven tipi’s van kunstenaar, Ben Acket, is juist ‘een week lang praten, luisteren en mediteren over en voor vrede’. Er brandt al die tijd ook een vredevuur. “Ons tentenkamp heeft helemaal niets met uitbuiting te maken,” aldus Joosen.
De tweede reden waarom ik een dergelijk protest dom vind, is dat heel veel mensen direct de associatie zullen krijgen dat de actie gericht is tegen het Indiaantje en Cowboy spelen van kinderen. Dat is inderdaad maar een klein stapje verder. Het lijkt me toch wel duidelijk dat het heel goed mogelijk is zich te tooien (pun intended) met verkleedkleren zonder ook maar in het minst racistische of koloniale gedachten te hebben.
De derde reden is, dat het de aandacht afleidt van werkelijk belangrijke zaken. Voor de hartstochtelijk Zwarte Piet-verdedigers is een actie als deze natuurlijk koren op de molen, die kunnen gemakkelijk allerlei goede ontwikkelingen (zoals de groeiende opvatting dat we Sinterklaas anders moeten gaan vieren) ridiculiseren door ze over een kam te scheren met deze dubieuze actie.
Denk hierbij aan Trump die in de verkiezingscampagne makkelijk kon scoren door erop te wijzen dat Clinton zich druk maakte over genderneutrale toiletten terwijl elders duizenden mensen hun baan waren kwijtgeraakt.
Ik heb er überhaupt moeite mee als mensen anderen de maat gaan nemen op het gebied van politieke correctheid. Je kunt niet in iemands hoofd kijken en kan er beter van uit gaan dat mensen geen kwade bedoelingen hebben.
Wat me ook zo verwondert, is de opvatting dat er nog steeds heel weinig bewustwording is op het gebied van kolonialisme en racisme. Er zijn veel mensen die denken dat er op school alleen maar lovend gesproken wordt over de VOC en dat het slavernijverleden verzwegen wordt.
Er is geen enkele Nederlandse leerling die nooit met een afbeelding als deze geconfronteerd werd.
Ik weet bijna zeker dat elke zichzelf respecterende geschiedenisleraar deze en andere zaken genuanceerd in beeld brengt.
Ik groeide op met Arendsoog en Winnetou en smulde van de spannende cowboyverhalen. Ik speelde ze na met mijn vriendjes en kreeg een (vertekend) beeld van de nobele Indianen.
Later leerde ik op school veel over de geschiedenis van de Indianen en de kwalijke rol van de Amerikaanse regering. Ik leerde wat er werkelijk gebeurd was met de Indianen en vond het toch niet erg dat mijn kinderen zich als Indiaan en Cowboy verkleedden.
Grauwe Eeuw: kies je actiedoelen zorgvuldig of, beter nog, hef jezelf op. Je hebt de discussie in Nederland over kolonialisme en racisme geen dienst bewezen.
Niemand weet nog wat een overheadprojector is, dit hulpmiddel was gedurende vele jaren een uitkomst bij presentaties, de spreker kon zijn betoog larderen met geprojecteerde afbeeldingen op een scherm. Vaak ging er wat mis, dan stond het plaatje bijvoorbeeld op zijn kop of lag het verkeerd om onder de lens.
Inmiddels was ook Powerpoint in zwang gekomen, het gruwelijke medium gebruikt door ondermaatse sprekers die vanaf het scherm voorlezen wat iedereen zelf ook kan lezen. In het ergste geval krijgt het publiek na deze voorlees-exercitie ook nog een handout waar alles nog eens op staat.
Er lag een mooie groene enveloppe op de mat, afzender gemeente Amsterdam. Altijd leuk weer eens iets te horen uit mijn geboortestad.
Ik doe dat laatste en stel me voor dat ik een opname van mijn auto te zien krijg in flagrante delicto, maar dat valt een beetje tegen.
The Natural Way of Things door Charlotte Woods spelt zich af in Australië. Een groep vrouwen is samengebracht in het achterland van Australië, afgesloten van de rest van de wereld als straf voor hun gedrag.
The Darkest Secret van Alex Marwood is een pareltje. Een prachtige mystery novel met een fraaie twist aan het einde. De karakters zijn goed beschreven (wat kunnen mannen toch klootzakken zijn en vlak ook de vrouwen niet uit), de plot is goed bedacht. Je krijgt geleidelijk steeds meer inzicht door middel van een knappe verhaalstructuur. De schrijver neemt de tijd de hoofdpersonen uitgebreid te beschrijven zodat hun handelingen geloofwaardig worden.
Ik ontdekte een prachtige illustratie van de volkomen doorgeschoten bureaucratie op youtube.
