Guldens aan de wand

Ruim een jaar geleden schreef ik over de schoonheid van de laatste guldenbiljetten in vergelijking met de euro-coupures. (Hier.)

Hoewel er vrij veel geld mee gemoeid is kon ik het toch niet laten, ik heb van bijna alle denominaties een biljet gekocht, ze hangen nu aan de muur.

Toen ik ging uitzoeken waar je guldenbiljetten kan kopen stuitte ik op een voor mij onbekende wereld van verzamelaars. Het gaat je duizelen als je op de sites kijkt: er is zoveel te koop.

Je bent er nog niet als je je keus bepaald hebt, want de kwaliteit van het gewenste biljet kan verschillen. Er zijn heel mooie te koop, die nooit in omloop zijn geweest en briefjes die heel duidelijk door meerdere handen zijn gegaan.

De handel heeft een mooie terminologie bedacht:

De kwaliteitsaanduidingen voor bankbiljetten van de hoogste kwaliteit naar de laagste kwaliteit:

  • U.N.C: Een bankbiljet dat nog niet in omloop is geweest, dus absoluut schoon en zonder vouwen.
  • Prachtig: Een bankbiljet, slechts korte tijd in omloop geweest, dus met een enkele lichte vouw- en lichte gebruikssporen.
  • Zeer Fraai: Een bankbiljet, nog steeds onbeschadigd, met enkele vouwen en enkele, door intensiever gebruik, ontstane vlekjes.
  • Fraai: Een bankbiljet met duidelijke gebruikssporen, vouwen, vlekken, kleine scheurtjes in de blanco rand, maar nog steeds compleet.
  • Zeer Goed: Een bankbiljet met scheurtjes die tot in de druk doorlopen. Rafelige randen en ontbrekende stukjes van de blanco rand.

Interessant dat men vindt dat je zelfs in de laatste categorie nog van Zeer Goed kan spreken.
Pas als een bankbiljet door een koe is opgegeten en alle magen heeft gepasseerd krijgt het waarschijnlijk de kwalificatie Redelijk.
(Een boer had eens zijn portemonnee verloren nadat hij vee op de markt had verkocht. Een koe zag de goed gevulde geldbuidel aan voor een lekker hapje. Echt gebeurd).

Ik kocht elke maand een biljet, meestal in de categorie Zeer Fraai of Prachtig en mijn verzameling hangt nu aan de muur. Ik heb alleen het briefje van 1000 nog niet, dat is me toch nog wat te duur.


Het prachtige Spinoza-biljet (1972) kost nu € 595,- en de Kievit uit 1994 zelfs € 850,- (beide kwaliteit UNC-).

 

Gelukkig heb ik het allermooiste guldenbiljet (uit 1985) wel

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *