Terschellingers hebben bijna altijd meerdere banen. In de winter moeten ze rondkomen van hun gewone baan, ’s zomers verdienen ze vaak bij met werk in de toeristische sector.
Ik las ergens het verhaal van boer Teunis Schol die, zoals vele andere eilanders, een carrièreswitch had gemaakt en besloten had zijn boerderij te vullen met tweedehandsboeken en die te koop aan te bieden.
Belangstellenden kunnen dag en nacht terecht in de schuur, waar je zelf mag rondstruinen. Als je iets van je gading gevonden hebt moet je een (halve) euro in de daarvoor bestemde gleuf doen.
De boerderij zelf heeft beperkter openingstijden. Als je binnenkomt zie je overal oude boeken, maar ook snuisterijen: je kunt je voorstellen dat nabestaanden de spulletjes van opa waarvoor niemand meer belangstelling had hier gebracht hebben in de veronderstelling dat er op en dag iemand langskomt die juist dat glaasje, blikje of asbakje wil hebben.
De boeken staan volgens een tamelijk ondoorgrondelijk systeem gerangschikt en zijn een feest van herkenning: de Konsaliks en Readers Digest boeken (handige samenvattingen van wereldliteratuur!) zag je bij je tantes thuis altijd in de boekenkast staan.
Je herinnert je nog precies het gevoel dat je als jongen had bij het zien van de omslagen van Arendsoog- en Pim Pandoerboeken. Deze zouden je heel wat ademloze uurtjes genot bij de kachel gaan bezorgen. Zelfs de oude papiergeur klopt.
Ik zou ze wel allemaal willen kopen, de Bob Evers en Biggelsboeken en de complete serie Old Shatterhand voor mijn zus. Maar wat moet je ermee? Het is beter de herinnering gaaf te houden, ze opnieuw lezen zou ongetwijfeld op een enorme deceptie uitlopen.
Bij binnenkomst horen we muziek die precies een jaar geleden bij ons eerste bezoek ook klonk: op de draaitafel ligt een lp van Jim Reeves.
Zo willen we het hebben op onze vakantie: geen nieuwigheden.
Ik vind al snel vier Carmiggeltboeken, ik heb me voorgenomen voortaan altijd bij tweedehandsboeken naar deze schrijver te zoeken*. Twee laat ik er liggen voor volgend jaar. Ik reken af bij de vriendelijke boekverkoper, die de schoonzoon is van de oorspronkelijke boekenboer, die onlangs overleden is. Zijn dochter zet de zaak samen met haar man voort.
Wat een feest om hier een uurtje rond te snuffelen!
De Boekenboer (Formerum, Terschelling. Vlakbij het wrakkenmuseum): 9
*Ik scoorde Een Stoet van dwergen, Allemaal onzin, Spijbelen en Fluiten in het donker. Nog driehonderd te gaan.
Wat had ik graag die andere twee voor je gekocht…
Volgend jaar liggen ze er misschien niet meer..
Niet alles blijft eeuwig hetzelfde!