Veel mensen hebben van vroeger onthouden dat postzegels sparen winstgevend is.
Mijn oom in Nieuw-Zeeland had een imposante verzameling (mijn andere oom, die nog in Nederland woonde stuurde hem jarenlang trouw de zegels waarom hij vroeg).
Iedereen in de familie was het erover eens dat oom Johan een lekker appeltje voor de dorst bezat.
Ik bezocht niet lang geleden een kennis in Lelystad. Hij liet me het vuistdikke album zien dat nog toebehoord had aan zijn grootvader. Het leek wel een Statenbijbel.
Zijn opa had na afloop van de Tweede Wereldoorlog een bod op dit album afgeslagen van 100.000 gulden. Hij vertrouwde het nieuwe geld niet en dacht dat hij er beter aan deed bovenop zijn verzameling te blijven zitten.
Tijden veranderen.
Op Catawiki worden regelmatig vergelijkbare collecties aangeboden. Ze gaan zelden weg voor meer dan €100,-
Ze bieden vaak een treurige aanblik: soms zijn ze door harteloze lieden geplunderd en zie je hier en daar gaten in de zorgvuldig opgebouwde verzameling, vaak staan aantekeningen in de marge die de waarde aangeven die de zegels destijds hadden.
Het moge duidelijk zijn: van postzegels word je niet rijk.
Sommige zegels zijn nog wel erg kostbaar, maar dan gaat het om uiterst zeldzame exemplaren.
Toch nog wel erg duur
Ik heb de gulden-zegels van Nederland aardig compleet, ik mis er nog ongeveer 20. De duurste hiervan is de 5 gld. Wilhelminazegel uit 1876. Als ik die zou willen aanschaffen zou ik €2200 op de toonbank moeten leggen.
De twee kostbaarste zegels in mijn bezit zijn de nrs. 105 en LP12. (cataloguswaarde €425,- en €300,-).De eerste trof ik aan in een goedkope partij (de verkoper had vast niet door dat hij er tussen zat), de tweede kon ik voor weinig geld aanschaffen omdat er een minuscuul hoekje aan ontbreekt.
Teleurstelling
Veel bezitters van oude verzamelingen rekenen zich rijk door naar de prijzen in de catalogus te kijken. Zij stappen welgemoed naar een van de weinige handelaren die Nederland nog rijk is en krijgen dan te horen dat ze hun zegels kunnen verkopen voor een bedrag dat in de buurt van 10% van de cataloguswaarde komt.
Wat betaalde je vroeger, toen de zegels nog gewoon op het postkantoor te koop waren?
De goedkoopste kostte ½ cent en de duurste fl. 25. De laatste was een luchtpostzegel, bedoeld ter voldoening van de toeslag die gold voor brieven die per vliegtuig vervoerd werden.
In Duitsland heeft het frankeren van een brief weleens aanzienlijk meer gekost. Ten tijde van de crisis was er een postzegel van 50 miljard Mark.
Het voorraadje van de zwarthandelaar
Ik ben op dit moment een doos aan het uitzoeken waarin 5 kg postzegels zit. Dat zijn er heel erg veel. Ik denk dat ik er nog wel een maand zoet mee ben.
Het is wel heel erg leuk werk: je kunt elk moment op een pareltje stuiten.
Het viel me op dat ik veel dezelfde ongestempelde zegels vond. Het zijn vooral kinderzegels uit 1941 (Rembrandt’s zoon Titus), de Germaanse symbolen en de serie zeehelden (beide 1943-1944), Hoe zouden die in de doos terecht zijn gekomen?
Ik heb een plausibele theorie: waarschijnlijk is de voorraad die een zwarthandelaar aan het eind van WO II had aangelegd in mijn doos terecht gekomen.
Het kopen van postzegels werd gezien als een manier om zwart geld wit te maken. Toen de vrede getekend was moest men al het oude geld inruilen voor nieuw en tegelijkertijd aantonen waar het vandaan kwam. Omdat zwarthandelaren dat niet konden kochten ze vóórdat hun geld niets meer waard was van ellende maar een hele berg postzegels.
De mijne was geen groot brievenschrijver, dus hij heeft er niet veel mee kunnen doen.
Let op de kleine kas
Af en toe kom je een zegel tegen waarin gaatjes zijn geprikt. Als je ze tegen het licht houdt zie je vaak dat de perforaties een combinatie van letters vormen.
Het gaat hier om zogenaamde Perfins. Om te voorkomen dat werknemers zegels van kantoor gebruikten voor privépost werd de voorraad geperforeerd, zodat de onderneming geen verlies kon lijden veroorzaakt door employees met losse handjes.
Deze kloeke maatregel heeft er waarschijnlijk aan bijgedragen dat er zoveel succesvolle multinationals bestaan….
Mooie vrouwen
