We hebben een fantastische krantenbezorgster. In al de jaren dat we op dit adres wonen is het bijna nooit gebeurd dat er geen krant op de mat lag ’s morgens.
Een paar dagen geleden kregen we een bonus: er lag ook een Telegraaf. Ik lees dit dagblad nooit, maar heb er wel een stevig oordeel over: de redactie is behoorlijk rechts en is er niet vies van af en toe flink stemming te maken. Progressief links moet het dan natuurlijk ontgelden.
De gezond-verstandkrant heeft een vrij simpel wereldbeeld: laten we gewoon normaal doen en ons niet te buiten gaan aan klimaatzorgen, mensenrechten en elitaire gedachten.
Nu de gelegenheid zich voordeed kon ik mijn (voor)oordelen toetsen aan de praktijk.
Ik nam de krant van 3 oktober 2024 door en stuitte op sommige opmerkelijke zaken.
- In het hoofdredactioneel commentaar met als onderwerp hoge accijnzen is er kritiek op de regering en op “politici die de mond vol hebben van bestaanszekerheid en het willen opnemen voor de middenklasse”.
- Een verslag over de raketaanval van Iran op Israël is vrij objectief.
- Saskia Belleman komt in praatshows altijd erg verstandig en genuanceerd over. In haar stuk over de eerste rechtszaak waarin de nieuwe wet op straatintimidatie werd toegepast is ze ook gematigd van toon. Ze noemt (in tegenstelling tot de Volkskrant) de nationaliteit van de veroordeelde, wat niet echt relevant is. Maar dat geldt ook voor de observatie van de Volkskrant dat de verdachte in teenslippers ter zitting verscheen.
* Rob Hoogland mept ouderwets reactionair om zich heen. Hij verbaast zich erover dat historici en antropologen beweren dat “de samenleving niet antisemitismebevorderend islamiseert”.
“U kent ze vast wel, die immer over islamofobie krijsende landgenoten, de hardnekkige soort ter linkerzijde”. De politiechef mag geen begrip tonen voor agenten er moeite mee hebben Joodse instellingen te beveiligen.
- In invoelend stuk over een kankerpatiënt wiens behandeling niet vergoed wordt omdat die te duur is.
- Een beschouwing over het debat tussen de kandidaat running mates. Prima stuk.
- De toon van de ingezonden brieven is, ik verwachtte niet anders, overwegend conservatief. Apart is, dat een medewerker van de krant een aantal reacties op een onderwerp (verbieden van hout stoken in open haarden) samenvat en er per brief een of twee zinnetjes uit citeert. Dat is wel een erg vergaande invulling van het recht om te redigeren of in te korten.
- Vier bestuurders van regionaal OV mogen uitgebreid uit de doeken doen wat er aan het regeringsbeleid mankeert en krijgen ruimte voor een warm pleidooi ten gunste van het openbaar vervoer. De vroem-vroempartij, grote vriend van de Telegraaf fronst vast de wenkbrauwen.
- Er is een apart katern Amsterdam, waarin aandacht voor de Adam-regeling (hulp aan kleine baasjes met een kleine beurs als zij naar de dierenarts moeten) en een verslag over een debat in de gemeenteraad over dalende homoacceptatie. De VVD wil hier graag wat aan doen, maar wordt tegengewerkt door links en Denk.(?)
- En dan laat de krant zich van zijn kenmerkendste kant zien. In een groot interview met Geert Mak (een door mij zeer bewonderde schrijver) reageert Mak heel genuanceerd en zorgvuldig op de nogal tendentieuze vragen en laat zich niet in de val lokken. Hij is een moderne, progressieve Amsterdammer maar de kop van het stuk suggereert het tegendeel. Hij pleit ervoor dat er migratiebeleid moet zijn en zegt terecht dat GL en de PvdA moeten erkennen dat delen van de bevolking moeite hebben met en ook last hebben van migratie. En juist dat zinnetje komt in grote letters boven het interview te staan. Ik vind dat misleidend.
Ik ben bevestigd in mijn voorkeur voor mijn eigen dagblad waarvan ik al zo’n veertig jaar abonnee ben.