Iedereen heeft verstand van onderwijs. Je leest nogal eens dat IT-specialisten een oplossing weten voor alle problemen in het onderwijs: E-learning!
Er moet uiteraard voortdurend vernieuwd worden en wat ligt dan meer voor de hand dan die ouderwetse man of vrouw voor de klas af te schaffen en over te stappen op onderwijs-op-afstand?
De voorstanders hebben een unieke kans in de schoot geworpen gekregen: de scholen zijn dicht en het onderwijs moet nu op een andere manier worden vormgegeven. Internet speelt hierbij natuurlijk een uiterst belangrijke rol.
Als de crisis voorbij is kunnen we onze conclusies trekken: hebben de leerlingen net zoveel geleerd als wanneer ze “gewoon” les hadden gekregen?
Ik heb mijn twijfels. We vragen erg veel van de leerlingen. Ze moeten voldoende zelfdiscipline opbrengen om de opdrachten te maken en ze kunnen niet even snel verder geholpen worden als ze vast komen te zitten.
Instructie is noodgedwongen niet meer gebaseerd op interactie. De docent vertelt zijn verhaal en kan niet meteen inspelen op vragen of reageren op non-verbale signalen van de klas.
Nog meer dan normaal staan de leerlingen bloot aan de verleidingen van de schermpjes. Op school zijn ze gedwongen er gedurende enkele uren niet op te kijken, thuis houdt niemand ze tegen.
Als ze opdrachten moeten maken is de verleiding erg sterk hulpbronnen aan te boren, zelf oplossingen verzinnen is lastig en niemand ziet het als je even spiekt..
In dit digitale tijdperk hebben scholen zich al gewapend tegen valsspelen. Als leerlingen zelf een werkstuk moeten produceren wordt hun tekst standaard aan een plagiaat-check onderworpen.
Lastiger wordt het hen te betrappen als ze een vertaling moesten maken en hierbij gebruik gemaakt hebben van een vertaalprogramma.
Slimme leerlingen hebben Deepl ontdekt. Deze vertaalrobot lijkt volstrekt niet meer op zijn enigszins onbeholpen voorgangers en is uitermate gemakkelijk in het gebruik.
Ik ben nieuwsgierig naar de kwaliteit van het programma en onderwerp het aan een kleine test.
We zijn niet groen genoeg.
Omdat het struweel dreigde van ons te winnen hebben we onze tuin enkele jaren geleden betegeld, waarmee we dus een eind hebben gemaakt aan onze bijdrage aan een beter milieu in onze woonplaats.
Gelukkig biedt rederij Doeksen, die onze overvaart naar Terschelling verzorgt, aan onze tocht voor het luttele bedrag van 50 eurocent ecologisch te compenseren.
Van dit aanbod maken we natuurlijk gretig gebruik, waardoor we ons dus en stuk minder schuldig voelen.
Hoewel er dus geen bomen en nauwelijks planten te vinden zijn verlang ik toch erg naar het moment dat ik weer in onze tuin kan zitten.
De natuur is hardnekkig. Op de plaats waar eens een boompje stond zijn de stenen wat verzakt. Op die plaats heeft zich stof en zand verzameld. Hierin zijn zaadjes beland en nu zijn we getuige van de komst van pioniervegetatie.
Nadat ik een stukje van mijn vorige blog heb geknipt en geplakt verschijnt in een oogwenk deze vertaling:
We’re not green enough.
Because the thicket was in danger of disappearing from us, we tiled our garden a few years ago, thus putting an end to our contribution to a better environment in our hometown.
Fortunately, shipping company Doeksen, which takes care of our crossing to Terschelling, offers to ecologically compensate our trip for the mere sum of 50 eurocents.
Of course we make eager use of this offer, which makes us feel a lot less guilty.
Although there are no trees and hardly any plants to be found I still long for the moment when I can sit in our garden again.
Nature is persistent. On the spot where once stood a little tree the stones have subsided a bit. On that spot dust and sand has collected. Seeds have ended up here and now we are witnessing the arrival of pioneer vegetation.
(Translated with www.DeepL.com/Translator (free version))
- De eerste zin is niet goed vertaald. Deepl begrijpt mijn woordspeling “de tuin wint van ons” niet. In het Nederlands heeft het woord struweel een beetje ouderwetse, oubollige lading. Dit blijft niet overeind met het gebruik van thicket.
- .. Doeksen which takes care of our crossing klinkt niet helemaal goed.
- Het komt me voor dat de Nederlandse constructie “heeft zich stof en zand verzameld” correct is. Het is vertaald met dust and sand has collected. Hier lijkt me sprake van discongruentie tussen onderwerp en persoonsvorm: het onderwerp is meervoud, dan moet de persoonsvorm dat ook zijn.
Ondanks deze tekortkomingen vind ik dit een zeer acceptabele vertaling.
En nu andersom:
A classic stamp is a postage stamp of a type considered distinctive by philatelists, typically applied to stamps printed in the early period of stamp production, e.g., before about 1870. However, as L. N. Williams puts it, “the term has never been satisfactorily defined”. Definitions have included stamps issued before 1900, although not all stamps issued before 1900 are considered “classic”, while some stamps issued in the first few years after 1900 are considered “classic.” Williams suggests that the classic period extends from 1840 to 1875, and James A. Mackay, in his World of Classic Stamps, New York (1972) applied the term to stamps produced from 1840 to 1870.
(Bron: Wikipedia)
Een klassieke postzegel is een postzegel van een type dat door filatelisten als onderscheidend wordt beschouwd, die meestal wordt aangebracht op postzegels die in de vroege periode van de postzegelproductie, bijvoorbeeld vóór ongeveer 1870, zijn gedrukt. Echter, zoals L. N. Williams het zegt, “de term is nooit bevredigend gedefinieerd”. In de definities zijn ook stempels van vóór 1900 opgenomen, hoewel niet alle stempels van vóór 1900 als “klassiek” worden beschouwd, terwijl sommige stempels die in de eerste jaren na 1900 zijn uitgegeven, als “klassiek” worden beschouwd. Williams suggereert dat de klassieke periode zich uitstrekt van 1840 tot 1875, en James A. Mackay, in zijn World of Classic Stamps, New York (1972) paste de term toe op postzegels die werden geproduceerd van 1840 tot 1870.
(Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie))
- Deepl gaat hier de mist in bij de vertaling van de eerste zin. Het is onduidelijk waar “die” naar verwijst en “aangebracht” als vertaling van “applied” deugt niet. Toegepast of toegeschreven aan zouden hier beter zijn geweest.
- Probleem is, dat de Engelse formulering ook niet sterk is. (Kan je een type “applyen”?)
Voor de rest heb ik er niet veel op aan te merken.
Terug naar de vraagstelling
Als leerlingen niet zelf hebben gewerkt, maar vertalingen inleveren die door dit programma zijn gemaakt zal de leraar er grote moeite mee hebben dit te onderkennen of te bewijzen.
In enkele gevallen zal hij als argument kunnen aanvoeren dat de vertaling te goed is: de leerling heeft nooit eerder blijk gegeven van een dergelijke beheersing van de taal. Maar dit is lastig vol te houden als de betreffende leerling (of diens ouders) het verontwaardigd van de hand wijst.
Er zitten dus nogal wat lastige aspecten aan onderwijs-op-afstand.
Ik wacht met spanning de evaluatie af, maar zal niet verbaasd zijn als we moeten concluderen dat E-learning toch niet die wonderbaarlijk succesvolle vervanger van de ouderwetse man/vrouw voor de klas zal blijken te zijn.