Enige jaren geleden hoorde je soms een vrolijk nummer op de radio, waarin de zanger zong dat hij een tuintje in zijn haar had.
Kijk en luister maar.
Ik stelde me bij deze ietwat zonderlinge bekentenis voor, dat het hier om een uit de kluiten gewassen Afrokapsel ging, waarin wat bloemen waren aangebracht. Een mooie illustratie van flowerpower.
Ik kreeg ook een wat onfrissere associatie: dat zich in de bovenop het hoofd gestapelde dreadlocks van een Reggae-artiest onder de muts ongewenste flora had genesteld.
Ik zat op het verkeerde spoor.
De muzikant zong Ik heb een tuintje in mijn hart, waarbij hij de a-klank iets langer maakte dan ABN voorschrijft en de t nauwelijks liet horen.
Vandaar dit agri-culturele misverstand.
Ik heb ook een tuintje, weliswaar niet in mijn hart en ook niet achter mijn huis (daar zijn alleen maar tegels), maar wel in mijn auto.
Bij de zijruit heeft zich een dapper mosje vastgezet. Het blijft ondanks de barre omstandigheden hardnekkig leven en groeit zelfs langzaam. Sinds kort heb ik er zelfs een achtertuintje bij!
Het spreekt voor zichzelf dat ik de auto niet meer was. Het spuitende water zou korte metten maken met dit sterke staaltje van pioniervegetatie.
Ik hoop nu dat zich binnenkort kleine rode bloempjes zullen vertonen.
In dat geval zal ik ook niet meer in mijn auto rijden, om te voorkomen dat ze door de rijwind zullen worden afgerukt.
Als je goed kijkt zie je dat zich een pluisje heeft vastgezet in mijn achtertuintje, het is niet uitgesloten dat hier tzt een paardenbloem uit zal groeien.
Die zal ik echter onmiddellijk verwijderen. Geen onkruid in mijn tuin!