Het gebeurt niet zo vaak dat je achteraf steeds meer waardering krijgt voor iets wat je beleefd hebt.
Ik had me niet zo heel veel voorgesteld van ons bezoek aan museum Voorlinden in Wassenaar. Ik heb niet veel op met de uitwassen van moderne kunst.
Zo had ik mij voorgenomen met een wijde boog om de vitrine met sigarettenpeuken van Damien Hirst te lopen, maar die stond gelukkig niet opgesteld.
Als je de auto geparkeerd hebt loop je het landgoed op en ziet al snel de oorspronkelijke villa Voorlinden aan je linkerkant. Deze is helemaal gerestaureerd, je kunt er een kopje koffie drinken of wat eten.
Verderop staat de prachtige nieuwbouw temidden van vlekkeloos onderhouden grasvelden en bloemperken. Een lust voor het oog. De museumjaarkaart is niet geldig, je moet 15 euro entreegeld betalen.
Ik keek mijn ogen uit in de omringende tuin: bloemen in vele kleuren en geen spoortje onkruid te zien. Hier moet een leger tuinlieden actief zijn.
Het museum zelf is heel ruim, smetteloos schoon en het ruikt er heerlijk. Ik houd van zo’n museumatmosfeer.
Ik heb de tentoongestelde stukken bekeken en was niet zo onder de indruk. De peuken waren er dus niet, maar wel een stapel gevulde vuilniszakken. Ik stel me voor dat elke nieuwe schoonmaker zorgvuldig geïnstrueerd moet worden dat deze niet met de vuilniswagen moeten worden meegegeven.
Het zwembad waar je onder kunt lopen is grappig, en ook het uitvergrote stel bejaarden onder de parasol.
De ruimte met het gat in het dak, waardoor je de hemel kan zien is indrukwekkend, ik stel me voor dat je hier prima mediteren kunt.
Figuratieve kunst is nauwelijks voorhanden, er hangen wel enkele portretten van Pyke Koch. Ik vind ze mooi.
Samenvattend: prachtig museum, weinig tot mijn verbeelding sprekende kunst. Toch wel zeker het tochtje waard.
Museum Voorlinden. gebouw: 9 collectie: 5