Kapitein Rob
Toen ik een jaar of tien was, ontdekte ik dat een van mijn vriendjes een hele stapel Kapitein Rob boekjes had. Ze hadden een liggend A5 formaat en waren gedrukt op krantenpapier. Alleen de kaft was gekleurd, binnenin werd de bovenste helft van de pagina ingenomen door drie of vier zwart-wit plaatjes, de onderste door tekst.
De nietjes waarmee de boekjes bijeen werden gehouden roestten, ze verkeerden in slechte conditie.
Ik was gefascineerd door de mooie tekeningen en de intrigerende titels (Het rijk van de witte mammouth, De rose parels van Tamoa, Avontuur op Pampus!). Boten en de zee speelden bijna altijd een belangrijke rol. Later leerde ik dat Kapitein Rob bezitter (en dus kapitein) was van zeilschip de Vrijheid, waarmee hij de wereldzeeën bevoer. Hij beleefde talloze avonturen.
Wij konden het niet eens worden of we hier nu met een strip te maken hadden of niet. We vonden dat er wel erg veel tekst en relatief weinig plaatjes waren, net als in Ollie B. Bommel. Maar in een gewoon boek stonden hooguit drie plaatjes (die soms helemaal niets met het verhaal te maken hadden!)
Ik kwam vaak in een tweedehands stripwinkel en ontdekte dat de boekjes daar werden aangeboden voor een prijs van fl. 2,50 per stuk.
De handelaar in mij ontwaakte. Ik kocht de boekjes van Frank voor 50 cent en verkocht ze voor het dubbele. Ik had geprobeerd er meer voor te krijgen, maar de handelaar wist met wie hij van doen had. Ook toen was ik al niet zo gehaaid. Ik had een mooie winst, maar ik was inmiddels met rekenen al zover dat ik kon uitrekenen dat de handelaar er nog veel meer aan overhield.
Zoals het wel vaker gaat met slimme transacties kreeg ik later spijt. De boekjes hadden voor mij een betoverende werking, ik wilde ze hebben en opnieuw lezen. Ze waren zo langzamerhand echter antiquarisch aan het worden en dat was te zien aan de prijs. Mijn vader gaf me 60 cent zakgeld in de week, ze gingen mijn budget ver te boven.
Inmiddels verscheen er ook een serie paperbacks met drie verhalen elk. Hier en daar zag ik weleens een deel dat ik tweedehands op de kop kon tikken, maar ik kon er niet zo enthousiast over worden als over de originele boekjes.
Elke keer als ik weer ergens op een Kapitein Rob boekje stuitte kreeg ik weer datzelfde opwindende, spannende gevoel.
De tijd verstreek en Kapitein Rob verdween uit het zicht, tot het moment dat ik in een stripwinkel een prachtige complete hardcover herdruk zag staan: 21 delen op A4 formaat met elk 4 verhalen. Grote zwarte boeken, met rood leeslint.
Ik was natuurlijk verkocht, ik wilde ze hebben.
Ik schrok wel van de prijs, ze waren niet goedkoop. Maar ik zwichtte voor het aanbod van de verkoper: ik kreeg er een originele tekening bij, waarop je Kapitein Rob kon zien vergezeld van hond Skip en vriendin Marga (of Paula) met op de achtergrond de vuurtoren van Terschelling.
Hier raakten twee van mijn grote liefdes elkaar: de spannende verhalen van Kapitein Rob en mijn favoriete vakantiebestemming, Terschelling.
Ik wist al dat enkele van Kapitein Rob’s avonturen plaats vonden op Terschelling, het spannendste speelt zich af vlak na het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog. Het gaat over een grote radarantenne en een bunker waar Duitsers inzaten die niet accepteerden dat ze de oorlog verloren hadden.
Later kocht ik een boekje waarin een wandeling beschreven wordt door West-Terschelling, langs alle plaatsen die een rol spelen in de verhalen van Kapitein Rob. De wandeling wordt gemarkeerd door speciale tegels in het trottoir.
Ik las mijn zoon Bas elke avond voor het slapen gaan enkele bladzijden uit de mooie boeken voor, tot we alle 21 delen gehad hadden. Op Terschelling liepen we de route en lazen we de beschrijvingen. Het meest tot de verbeelding sprak de bunker, te herkennen aan het driedimensionale gedenkteken dat ervoor staat. Ik observeerde mijn zoons terwijl ze de bunker verkenden en hoopte dat ze net als ik dat spannende, opwindende gevoel kregen.
Pieter Kuhn (1910-1966) tekeningen. Evert Werkman (1915-1988) tekst.
De verhalen verschenen in het Parool van 1945-1966.
En, werkte het bij de jongens?
Kapitein Rob was zeer beslist het strip verhaal dat de meeste indruk maakte gedurende het opgroeien in Amsterdam en Utrecht. Eerst als strip in het Parool en later de ontdekking dat de verhalen in boekvorm verschenen met de omslag in kleur en de verhalen als zwart wit op kranten paper met iedere pagina een dagelijkss strip als het in de krant verscheen. Was op een dag in de zevende hemel toen ik er achter kwam dat een zoon van mijn moeder’s vriendin, alle verhalen die in druk verschenen waren in zijn bezit had en ik ze mocht lenen. In 1966 ben ik getrouwd en naar Canada gegaan, maar Kapitein Rob is altijd een fijne herinnering gebleven. Leuk om uw verhaal te lezen, hartelijk dank.