Toen ik mijn blog startte vertelde ik dat het niet de bedoeling was dat het een veredelde vorm van Facebook zou worden.
Op mijn homepage staat:
Als Twitter snel en druk kletsen is, en Facebook gezellig babbelen, dan is bloggen volgens deze analogie een goed gesprek. Ik houd ervan af en toe de diepte in te gaan.”
Ik zit niet op Facebook omdat dit medium in mijn ogen veel te veel ruimte biedt aan nepinformatie en zelfs hier en daar een actieve rol heeft gespeeld bij mensenrechtenschendingen:
“Facebook turned away while a genocide was being perpetrated,” claims Tun Khin, the president of the Burmese Rohingya Organisation UK. “Putting profit before the human rights of the Rohingya people, permitting the spread of hateful anti-Rohingya propaganda which directly led to unspeakable violence.”
(The Guardian)
Maar soms komt er iets langs dat anderen op Facebook zouden zetten….
Voor één keer dus maar een doorgeeflinkje. Omdat ik het liedje heel mooi vind en omdat het goed mijn gevoelens in deze tijden verwoordt.
https://www.youtube.com/watch?v=As7wNrswX0s&ab_channel=AnsDijkers
De tekst is van Jeroen van Merkwijk, het wordt uitgevoerd door allerlei sympathieke artiesten.
Mooi hè?
Ha die Martin,
Prachtig lied, had ik al gehoord en van genoten.
Even over Facebook, Twitter en al wat er is, deze kun je ook gebruiken zoals jij denkt dat goed is. Ik zit op Facebook en ben echt in staat het kaf van het koren te scheiden. Ik haal uit de berichten wat ik wil en waar ik iets aan heb. En dat is soms best veel. Voor mijn werk, mooie liedjes, boeken, films, theatervoorstellingen, etc. Verder bekijk ik de foto’s van mijn vrienden en post af en toe ook wat. Ik ben er blij mee!