Sinds een aantal jaren is een enthousiaste groep vrijwilligers op Terschelling bezig bunkers uit WO II toegankelijk te maken voor het publiek. Ze zijn inmiddels zover dat een aantal is opengesteld, er is ook een mooi bezoekerscentrum gemaakt.
Er zijn er honderden, meestal onzichtbaar onder het zand. Ze zijn na de oorlog vakkundig ontdaan van alle waardevolle materialen (laat dat maar aan de jutters over) en meestal volgestort met zand. Soms werden ze gebruikt als fundament voor zomerhuisjes, soms werden ze geschikt gemaakt voor bewoning. Enkele jaren geleden hebben we een weekje in een dergelijk optrekje gebivakkeerd: geen ramen en heel dikke wanden.
De jeugd van Terschelling vierde vaak feest in een van de grootste bunkers, Rijkswaterstaat probeerde hem iedere keer ontoegankelijk te maken, maar de aantrekkingskracht was te groot.
De bunkers maakten onderdeel uit van de Atlantik Wall, op Terschelling stonden luisterposten en radarmasten, waarmee de Duitsers naderende Engelse bommenwerpers konden waarnemen. Jachtvliegtuigen van vliegbasis Leeuwarden werden vanuit de commando-centrale op Terschelling naar de geallieerde vliegtuigen geleid.
We kregen een rondleiding, de vrijwilligers hebben een geweldige prestatie geleverd: de bunkers zijn geheel toegankelijk gemaakt, gerestaureerd en zoveel mogelijk voorzien van authentieke spullen.
Onze gids was heel deskundig, de groep was niet te groot en we kregen veel interessante dingen te zien.
Men vond de restanten van een Skoda, op het dashboard zat nog een plaatje van de ANWB met hierop de naam van de oorspronkelijke eigenaar. Dat bleek een Fries te zijn, zijn auto was door de Duisters gevorderd en naar Terschelling gebracht.
De lokale omroep van Friesland besteedde er aandacht aan. Als zoon van een Fries kan ik de dialoog moeiteloos volgen…..
Greet maakte een tekening van de Tigerbunker.
Een aantal verhalen Kapitein Rob speelt zich af in en bij bunkers op Terschelling. Ik schreef hier eerder een blog over. Het is leuk om die verhalen nu een beetje tot leven te zien komen.
Ik kocht een publicatie over de radarstellingen, maar die was jammer genoeg erg technisch: weinig anekdoten en veel cijfers.
Het is wachten op een mooi boek over dit interessante onderwerp.
Ik ben Vriend geworden van de Stichting Bunkerbehoud. Ik steun hiermee de activiteiten en mag een keer gratis mee met een rondleiding. Dat ga ik volgend jaar zeker doen, misschien neem ik dan een van mijn zoons mee.
Wandeling en rondleiding bunkers op Terschelling: 9