In de eerste Wereldoorlog viel menig schip ten prooi aan de oorlogshandelingen. Er waren veel slachtoffers te betreuren, maar ook de post die door de schepen vervoerd werd ging verloren.
Dat bracht een slimme Nederlandse uitvinder op het idee de post van en naar onze koloniën te laten vervoeren in een grote brandkast die zich aan dek van de mailboten bevond. Als het schip zonk bleef deze brandkast drijven.
Via een ingenieus systeem van geluids- en lichtsignalen zou ze na de ramp kunnen worden gevonden en geborgen. De inhoud was op die manier behouden en kon alsnog haar bestemming bereiken.
De uitvinder heette Cor van Blaaderen. Hij stak veel geld in het project en wist zelfs toestemming te verkrijgen een speciale zegel te laten drukken die mensen op de post moesten plakken als ze wilden dat die in de brandkast vervoerd werd.
Deze zegels waren er in verschillende waarden en werden ontworpen door Leo Gestel en Lion Cachet.
Jammer genoeg duurde het erg lang voordat zijn onderneming van de grond kwam. De eerste reis met brandkast was pas in 1920 en er was veel te weinig belangstelling. Van Blaaderen had gerekend op vele duizenden brieven en pakjes, maar uiteindelijk bleef het bij 600 poststukken naar Indië en 450 terug.
De prachtige zegels zijn nu uiterst zeldzaam. Voor een complete serie (ongestempeld) moet je € 975,- neertellen. Gek genoeg zijn gestempelde exemplaren nog duurder (want zeldzamer).
Ik heb er twee voor een zacht prijsje op de kop kunnen tikken, de andere heb ik ook, maar dat zijn facsimiles (latere herdrukken).
Ik heb dit prachtige verhaal sober opgeschreven, want ik heb de meeste informatie uit een artikel van mijn bijna-naamgenoot Marten Minkema gehaald. Hij heeft het allemaal veel mooier en uitgebreider verteld, volg deze link.
Leo van Gestel