In het Rijksmuseum Twenthe is een prachtige tentoonstelling te zien: Lief en Leed. Er is een prachtige serie meest 17e -eeuwse schilderijen waarop we tal van families zien, meestal in harmonieuze poses.
In werkelijkheid is er veel verdriet: er was een hoge kindersterfte, dus veel van de kinderen op de schilderijen leefden niet meer toen de schilderijen af waren of waren daarvoor al gestorven.
Hun beeltenis diende als herinnering voor de andere familieleden.
De rest van het gebodene kon mij niet erg bekoren. In een serie “schatkamers” exposeren hedendaagse kunstenaars hun werk en mochten een keuze maken uit het depot van RMT. Als verassing kan je dus tussen allerlei onbegrijpelijke rommel ineens een Breitner of Toorop ontwaren.
Op weg naar de Museumfabriek kom je door de wijk die in het jaar 2000 getroffen werd door een enorme ramp: de ontploffing van de vuurwerkfabriek. Er vielen 23 doden (onder wie vier brandweermannen) en ongeveer 950 mensen raakten gewond.
200 woningen gingen verloren en ook omliggende bedrijven liepen grote schade op. Het RMT bleef behouden, maar werd ernstig beschadigd.
Een gebied van 42 hectare werd volledig verwoest. Het ziet er nu prachtig uit, het viel ons wel op dat er voornamelijk dure villa-achtige huizen waren gebouwd.
De Museumfabriek is geen simpel bouwsel, je raakt er al snel de weg kwijt.
We besteedden de meest tijd aan de tentoonstelling Dansen met de vijand, over Roosje Glaser die kans zag de tweede wereldoorlog te overleven. Ze werd verraden door een concurrent, die met lede ogen aanzag hoe haar dansschool het won van de zijne, mishandeld en op transport gesteld naar een concentratiekamp. Er werden medische experimenten op haar uitgevoerd en ze werd heel erg ziek, maar ze bleef leven. Na de oorlog vestigde ze zich in Zweden.
Er wordt een vrij lange documentaire getoond, gemaakt naar aanleiding van het boek dat haar neef over haar leven schreef. Indrukwekkend.
De rest van het museum is interessant, we mochten plaatsnemen in een huiskamer waarin achtereenvolgens middels projectie een aantal inwoners van Enschede aan het woord kwamen. Op het moment van hun verschijnen paste de woonkamer zich aan het nieuwe personage aan: er draaiden andere voorstellingen voor en ook de uitstalling in de kast veranderde.
Elders komt het textielverleden van Enschede ruimschoots aan bod.
Leuk museum, wel een beetje donker.
Lief en Leed: 8
Museumfabriek: 8