Konijnenheuvel

Er waren mannen aan het werk in ons huis. Omdat we hen niet voor de voeten wilden lopen namen we voor een weekje onze intrek in een huisje op de Veluwe.
We hadden er niet zo op gelet, maar bij nader inzien bleek dat we hadden gekozen voor een bungalow 2L. De L stond voor: luxe.

 

Een huisje behoort tot de categorie luxe als er een fles wijn ter verwelkoming op tafel staat (met ernaast twee liggende wijnglazen, de steel van het ene gedrapeerd over die van het andere), als er een zonnebank is en een sauna. De bedden zijn ook al opgemaakt.

 

Het huisje maakte onderdeel van Landal Green Park Rabbit Hill.  Er is een echte heuvel met gaten waarachter konijnenholen schuil gaan. Af en toe steekt er een konijn zijn neus naar buiten, maar verder was er niet veel te zien. Ik denk dat de konijnen het te koud en te nat vonden om hun holletje te verlaten.

Gold dit ook voor ons?

Iedereen weet dat je prachtig kunt wandelen in een bos, maar het moet dan wel een droog bos zijn. De temperatuur moet ook aangenaam zijn.
We bevonden ons dus op de Veluwe, omringd door bos en hei, maar het weer noodde niet echt uit tot sportieve stappen.
We lazen veel en keken series op DVD. Als je zegt dat je hiervoor niet een luxe huisje op de Veluwe hoeft te huren heb je een punt.

We probeerden een keer een boswandeling (lengte 5 km, maar de gevoelslengte was 15 km), langs half verrotte natte bomen en door modderige plassen. Wilde zwijnen hadden van de bodem een puinhoop gemaakt,  ze wroeten er met hun snuiten in op zoek naar eikels.
Greet bezocht het familiebad (fun!), maar kwam erachter dat er veel jengelende kinderen op Rabbit Hill bivakkeerden. Die logeerden vast niet in een luxe huisje!

De beeldkwaliteit van de televisie hield niet over, de tweede avond viel het beeld zelfs helemaal weg terwijl we naar het journaal zaten te kijken. Ook DVD’s kon je alleen beluisteren.
De volgende dag kwam er een dikke monteur, hij had zijn dochter meegenomen (die ook niet mager was), om de elektrische schroevendraaier vast te houden.
Hij kon ook geen beelden tevoorschijn roepen en ruilde onze tv om voor een nieuwe. Ik durfde niet te vragen of hij het toestel in de slaapkamer ook kon vervangen: het beeld hiervan vertoonde vooral veel sneeuw en tuimelde voortdurend.
Later op de avond begon het te stormen en de buitendeur ging spontaan open. We vonden allebei dat de ander moest gaan kijken wat er aan de hand was.

Ik heb geen gebruik gemaakt van de zonnebank, die deed me veel te veel denken aan een futuristische doodskist. Je krijgt me voor geen goud in een sauna, iedereen weet dat als je daarin gaat zitten, na verloop van tijd je haar in de fik vliegt.

Ik heb wel het bubbelbad geprobeerd. Je drukt een knopje in dat zich op de rand bevindt, dan begint het te grommen onder het bad en verschijnen er allemaal grote en kleine luchtbellen. Ik vond het geen aangename ervaring en drukte gauw het knopje weer in. Mijn ballen voelden gekneusd aan.

 

 

We waren vlakbij het Kröller Müllermuseum, dat zo prachtig midden in Natuurpark de Hoge Veluwe ligt. We maakten gebruik van de gratis fietsen om van het toegangshek naar het museum te fietsen, toch nog 5 kilometer.
In het museum was een mooie expositie over het vroege werk van van Gogh. Ik vond de combinatie van tekeningen en schetsen en levensgrote zwart-wit foto’s uit die tijd heel geslaagd. Je kon zien waardoor van Gogh geïnspireerd werd en wat hij wilde uitbeelden.

Er hing ook werk van Mondriaan, ik vond twee schilderijen van Isaac Israels erg mooi.
In de beeldentuin stond een aantal fraaie beelden.

Toen ons verblijf op het park ten einde was gekomen bleek de natuur bezit te hebben genomen van onze auto. Die was geheel bedekt met een lading dennennaalden, modder en vogelpoep.

We komen nog eens terug op de Veluwe als het warmer is en droog.

Rabbit Hill in de winter             6
Kröller Müllermuseum              8

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *