Provinciale Staten van Flevoland vergaderde donderdag 31 maart ’s avonds.
De normale vergaderdag is woensdag, maar een aantal statenleden zou op 30 maart beëdigd worden als gemeenteraadslid. Zij hadden de voorzitter verzocht de PS vergadering een dag later te houden.
Mijn partij verbiedt twee petten (bijvoorbeeld statenlid en gemeenteraadslid), andere partijen hebben minder scrupules.
Het belangrijkste agendapunt was het voorstel van Gedeputeerde Staten een half miljoen euro te doneren aan de slachtoffers van de oorlog in de Oekraïne.
Dit voorstel werd met algemene stemmen aangenomen, maar de populistische partijen (PVV, Ja21) zagen kans er een flink politiek slaatje uit te slaan.
Je zou zeggen dat het met betrekking tot dit onderwerp maar om één ding gaat: proberen zo goed mogelijk te helpen.
GS hadden voorgesteld een groot deel van het bedrag te doneren aan de Roemeense gemeente Maramures, waarmee de provincie sinds 2015 een samenwerkingsverband heeft. Deze provincie grenst aan Oekraïne en vangt veel vluchtelingen op. Men verzocht om medicijnen, voedsel en aggregaten.
Het begon goed: verschillende partijen spraken hun steun uit voor het plan en complimenteerden het College met het voorstel. De CU kondigde aan te zullen bidden.
Maar dan komen de populisten. Ze zien kans zaken aan de orde te stellen die in hun politieke straatje passen: opvang van Oekraïense vluchtelingen is prima, maar er moet tegelijkertijd iets gedaan worden aan de gelukszoekers en veiligelanders. Die voeren niets uit en moeten zo snel mogelijk weggestuurd worden. Europa moet eens ophouden her dappere Polen met opgestoken vingertje te benaderen omdat ze een aantal zaakjes niet helemaal op orde hebben. De mensen aan de linkerkant van deze zaal willen dat iedereen zomaar hierheen komt, daar moet paal en perk aan gesteld worden.
We zien dus dat PVV en JA21 over de ruggen van de Oekraïense slachtoffers schaamteloos propaganda maken voor hun onfrisse ideeën. En passant geven ze ook waar mogelijk het college een veeg uit de pan (JA21 heeft het laatdunkend over “een van de gedeputeerden die daar, in Roemenië, een vriend heeft zitten”), want dat zien ze als oppositie als hun voornaamste taak. Wat opvalt is, dat de andere partijen hier niets tegenin brengen. We laten het gelaten over ons heen gaan en zijn te fatsoenlijk om dit middel ook toe te passen.
Hierbij speelt misschien een rol dat eenieder die de populisten de voet dwars probeert te zetten de volle laag kan krijgen: ze zijn niet vies van een sneer of belediging.
Een grappig effect van dit alles is, dat je dreigt te vergeten dat er inhoudelijk ook grote verschillen zijn met partijen als de VVD. Vergeleken met die van de populisten zijn hun ideeën en standpunten eigenlijk best redelijk…
Het laatste punt op de agenda is een haastig ingediende motie van de PVV met betrekking tot de Oostvaardersplassen.
De PVV en JA21 zijn grote vrienden van de dieren in dit natuurgebied. Ze laten zich influisteren door actievoerders en komen waar mogelijk luidkeels op voor de belangen van de grote grazers.
De argumenten rondom dit natuurgebied zijn al vele keren uitgewisseld, de antwoorden zijn al lang bekend, toch worden dezelfde riedels steeds opnieuw afgedraaid. Dat levert immers stemmen op!
De gedeputeerde die de Oostvaardersplassen in zijn portefeuille heeft, heeft er duidelijk moeite mee en laat zich af en toe uit de kast lokken. Hij is gebonden aan wet- en regelgeving, aan besluiten die lang geleden genomen zijn en moet zich houden aan uitspraken van de rechter. Desondanks wordt hem keer op keer voor de voeten gegooid dat er dieren sterven en dat de Oostvaardersplassen geen natuurgebied moeten worden genoemd, maar beter vergeleken moeten worden met een boerderij waar niet goed voor het vee wordt gezorgd.
De populisten beheersen het politieke spel perfect: ze trekken hun motie (die hoogstwaarschijnlijk zou worden afgestemd) terug en zien kans het onderwerp op de agenda van de Commissievergadering te krijgen, zodat ze de hele riedel nog een keer kunnen afdraaien. Maximale aandacht voor hun schamele argumenten!
Ik ben niet de enige die af en toe teleurgesteld is in de democratie in de praktijk.
Een van de oorspronkelijke Forum-statenleden (nu lid van GO – groep Otten) woont voor het eerst sinds lange tijd weer een vergadering bij. Hij heeft zijn collega statenleden een brief van vier kantjes gestuurd, “een verklaring voor mijn wegblijven en terugkeer in de Staten van Flevoland”.
Het is een lang betoog waarin hij aantoont dat onze democratie helemaal niets (meer) voorstelt. We hebben helemaal geen democratie, maar moeten over een particratie spreken.
Hij gebruikt ook het woord kartel, dat zijn oorspronkelijk idool Baudet ook voortdurend in de mond neemt.
Jammer genoeg treffen we niet één suggestie aan voor hoe we het tij kunnen keren en ontbreekt ook de aangekondigde verklaring over wegblijven en terugkeer.
De brief bevestigt het beeld van de populisten dat dominant naar voren komt: voortdurend hameren op wat ze niet goed vinden en nooit met een plan komen hoe het beter kan.
Je wordt niet blij van deze onderbuikpolitici, maar ik realiseer me terdege dat het er allemaal bij hoort: gelukkig leven we niet in een samenleving waar mensen het zwijgen wordt opgelegd.
Ik bracht zelf een werkbezoek aan de Oostvaardersplassen, zie mijn blog van 15 maart.