We maakten een wandeling langs een aantal kerken in Utrecht.
13 kerken nemen van 28 juni tot 10 september 2016 deel aan het cultuurhistorisch project Kerken kijken Utrecht.
Ik houd ervan om kerken binnen te gaan. Ik ga meestal even zitten en laat de gewijde sfeer op me inwerken.
Soms tref je een sobere, Calvinistische inrichting aan, soms word je overweldigd door een overdaad aan barok. Bijna altijd spelen licht en ruimte een belangrijke rol, op een warme dag is het natuurlijk ook prettig dat het er zo koel is.
We werden gastvrij ontvangen door vrijwilligers, die kennelijk instructie hadden gekregen om bezoekers niet meteen te bespringen.
De Sint Willibrordkerk
Je weet niet wat je overkomt als je dit heiligdom betreedt. Er is geen vierkante centimeter onbewerkt gebleven, het interieur is een groot feest van kleur en barokke tierelantijnen.
Eigenlijk was deze kerk al opgegeven. Hij werd gebouwd in 1875 en werd in 1967 onttrokken aan de eredienst. Het bezoek liep erg terug en de kerk was hoognodig aan onderhoud toe.
De Sint Willibrordkerk was een van de duurste kerken in onderhoud en moest zeer grondig gerestaureerd worden. Het leien dak lekte en veroorzaakte veel schade aan houtwerk, pleisterwerk en muurschilderingen. De toren was meer dan 12 cm verzakt en veel muren vertoonden scheuren. In 1967 werd de kerk gesloten en verkocht aan een vastgoedbedrijf. De vrees was dat de kerk zou worden gesloopt en dat op die plek kantoren of appartementen zouden worden gebouwd.
Gelukkig heeft een groep katholieken onder leiding van pater Kotte het initiatief genomen de kerk van de ondergang te redden. Zij kregen steun van een groep architectuur-deskundigen.
Er werd geld ingezameld en het gebouw werd volledig hersteld en gerestaureerd.
Een adembenemende ervaring!
Sint Willibrordkerk: 8