Het is lang stil geweest op Martinhoudthetbij. De reden is, dat ik een ongeluk heb gehad, flink geblesseerd raakte aan mijn rug en ook nog in een depressie terecht kwam.
Wat mijn rug betreft: er is nu toch een foto gemaakt en ik blijk een scheurtje te hebben in mijn 11e wervel. Erg veel pijn en ik kan bijna niets. Een van mijn vrienden leende me een rollator, daarmee kan ik elke dag een stukje lopen. De wervel is gelukkig wel stabiel (geen risico dat het ruggenmerg beschadigd wordt), maar voor herstel staat 12 weken gemiddeld. Ik zit nu in mijn elfde week en het lijkt nog nergens op. De huisarts heeft me ervan verzekerd dat ik helemaal kan herstellen. Hij heeft morfinepleisters voorgeschreven zodat ik wat meer en makkelijker kan bewegen. Ik ben een beetje bang voor de bijwerkingen (je kunt ervan in de war raken en verstopping), maar ga er morgen toch maar mee beginnen.
Ik had gedacht pas in een iets later stadium van mijn leven van een rollator gebruik te moeten maken, maar op dit moment is het wel een uitkomst.
In een depressie zitten terwijl je veel pijn hebt en amper kan zitten/bewegen is de hel. In een eerdere depressieve periode fietste en liep ik hele einden om een beetje aan de ellende te ontsnappen, dat kan nu niet.
Ik heb het volste begrip voor depressieve mensen die zeggen dat ze niet meer willen leven.
Gelukkig ben ik mentaal weer een beetje aan het opkrabbelen. Ik volg het nieuws nog niet, ben heel labiel en voortdurend bang weer terug te zakken in de uitzichtloze narigheid. Ik treur om alle dingen die ik mis, mijn wereldje is erg klein geworden.
Ik krijg wel ontzettend veel steun van familie en vrienden, in de eerste plaats natuurlijk van mijn echtgenote, met wie ik over enkele dagen 35 jaar getrouwd zal zijn. Zij is fantastisch. Daarnaast blijkt Whatsapp een mooi medium te zijn om contacten te onderhouden. Telefoongesprekken vragen veel energie, appen is veel prettiger.
Ook collega’s van Provinciale Staten laten zich van hun beste kant zien. Er werd zelfs een grote bos bloemen bezorgd van de fractie van Ja21. De griffie is heel attent.
Ik weet nog niet wanneer ik weer in staat ben te fietsen of te werken, wanneer mijn emoties weer enigszins normaal zijn maar hoop dat ik nu op de goede weg ben.
In de tussentijd wens ik jullie, mijn trouwe lezers, alle goeds.
Lieve broer, Je doet wat je kan, dat moet op een gegeven moment werken..
Ja hè Martin. Goed dat je ons ook vertelt wanneer het echtkl…. gaat. Niet alleen vriendelijke knipoog vertellers.
Als geen ander weet ik wat een vreselijkheid een depressie is. En dan die rug erbij.
Maar voor wat het waard is: je vrienden zijn er voor je.
Jij bent voor ons ook al jaren een heel trouwe vriend geweest. ❤️
Het slaat helemaal nergens op maar ik vind de rollator heel mooi kleuren in jullie kamer!