Wie het station in Assen uitloopt kan niet om Mannes heen: een metershoge houten hond. Er viel een wethouder over, maar de gemeenteraad besliste toch dat het dier er moest komen.
In de buik van het beest zit een luik. Ik vraag me af of er vijanden in verstopt zitten die ’s nachts naar buiten komen.
Mannes is een technisch wonder, hij kan bij het geluid van hoge kinderstemmen een waternevel uitstoten. Toen wij hem bekeken gebeurde er niets terwijl we toch wel wat verkoeling konden gebruiken.
We waren in Assen om naar de tentoonstelling Sprezzatura te kijken in het Drents museum.
Tot en met 3 november 2019 schitteren 69 Italiaanse meesterwerken in de tentoonstellingsvleugel van het Drents Museum in Assen. In de tentoonstelling Sprezzatura – Vijftig jaar Italiaanse schilderkunst (1860-1910) staat het werk centraal van maar liefst veertig schilders uit heel Italië, zoals Antonio Mancini, Federico Zandomeneghi, Giovanni Segantini, Giacomo Favretto en Giuseppe Pellizza. Het Drents Museum laat het Nederlandse publiek kennismaken met de ongekende kwaliteit en schoonheid van de Italiaanse 19de-eeuwse schilderkunst. De schilderijen zijn voornamelijk afkomstig uit prominente Italiaanse museale collecties, waaronder het Uffizi Museum in Florence. Een groot deel is niet eerder in Nederland te zien geweest.
Het is een prachtige tentoonstelling, wat een geweldige schilderijen!
De opzet van de tentoonstelling is prettig: een ruime hoeveelheid informatie, over de schilders en hun werk maar ook over de relevante geschiedenis.
De werken zijn gemaakt in de periode 1860 -1910, waarin er erg veel gebeurde in Italië. Het was de tijd van eenwording, maar ook van oorlog en onvoorstelbare armoede.
Sommige kunstenaars gebruikten hun talenten om te ageren tegen armoede en onrecht, anderen vluchtten juist weg van de realiteit en maakten dromerige, haast magische schilderijen.
Het was heerlijk rustig in het museum, je kon alles op je in laten werken zonder door drommen anderen gestoord te worden.
Een aanrader!
Drents museum Sprezzatura 9.
Nog wat kindjes, nu op Nederlandse postzegels