Als het jaarprogramma van de bridgeclub wordt opgesteld is er steevast discussie over twee onderwerpen: de Kerstdrive en wel of niet Butler.
Voor de niet-bridgers die inmiddels nog niet zijn afgehaakt: bridge kent verschillende manieren om de punten te tellen.
In parenwedstrijden krijg je voor elk spel apart een score, uitgedrukt in procenten. Als je dit spel het beste hebt afgespeeld of tegengespeeld krijg je 100 %, het paar dat dit het slechtst heeft gedaan krijgt 0%.
Als de Butlertelling wordt gehanteerd wordt je score uitgedrukt in IMP’s. In deze telling worden de prestaties van jouw partnership anders gehonoreerd, de precieze manier is niet zo interessant, wel de gevolgen als je een fout maakt.
Waar je in een parenwedstrijd kan worden afgestraft met een nul voor een slecht spel, is het heel goed mogelijk dat je de wedstrijd alsnog wint. Als je bij Butler in de fout gaat kan je het voor de rest van de avond wel vergeten. Soms krijg je zo’n slechte score dat je dit zelfs niet met tien mooie andere spellen kunt “repareren”.
Omgekeerd kan je in Butler heel mager scoren, ook al heb je heel goed gespeeld. In paren wordt goed spelen altijd beloond.
Voorbeeld:
In spel 12 hebben alle paren NZ het contract van 3 SA gespeeld. Twee paren maakten 11 slagen (3SA + 2). Ze speelden goed af (of kregen een cadeautje van de tegenstanders). In een parenwedstrijd zou dit beloond worden met een hoog percentage (ongeveer 90%). Bij de Butlertelling (zoals in dit geval) krijgen de besten één mager impje.
In spel 21 zit één paar in een heel slecht contract: klein slem ruiten.
Hun tegenstanders (laten we hen voor het gemak Frans en Martin noemen) vinden de goede uitkomst of switch niet (ze kunnen zich niet voorstellen dat hun tegenstanders zo slecht geboden hebben) en het contract wordt gemaakt.
De slecht-slem-bieders scoren hiermee 12 impen, hun onfortuinlijke tegenstanders moeten -12 noteren.
De trieste eindbalans van deze Butleravond voor Frans en Martin: -28 imps.
Reken even mee: als de goede uitkomst of switch in spel 21 wel gevonden was hadden wij niet -12 gescoord, maar iets in de buurt van +12! 24 punten in de kering dus, op één spel! De einduitslag zou dan -4 geweest zijn ipv -28.
Daarom heb ik zo’n hekel aan Butler.
Jammer genoeg zijn er ook veel aanhangers van deze absurde telling, dus een aantal avonden per jaar moet ik mij verbijten.
Kerstdrive
Een ander punt van de discussie is de invulling van de feestelijke Kerstdrive. Er is een school die graag gewoon paren speelt, met de eigen partner. Het feestelijke element kan ingebracht worden door boom, ballen en lekkere hapjes. De winnaars krijgen een mooie prijs.
Anderen vinden kerst juist een uitstekende gelegenheid het bridgespel eens op een aparte, ludieke wijze te spelen. Vaste partnerships worden opgebroken (je moet ineens met anderen spelen), er wordt een bonus gegeven op raar spelen (zorgen dat je zo veel mogelijk down gaat, of dat je de laatste slag met ruiten 7 maakt) of er worden nieuwe regels bedacht.
Je begrijpt tot welke school een purist als ik behoort.
Deze kerst wordt het weer zuchtend wachten op de verlossende laatste ronde.
Tot slot: na afloop van ons gezamenlijke baantjestrekken in het zwembad, (waarbij we het voortdurend over bridge hebben), liet ik mij onder de douche tegen mijn bridge/zwemmaatje ontvallen: “Vanavond lekker paren!”.
Het leverde enkele verwonderde blikken op.
Paren: 9
Butler: 3
Beginnende bridgers spelen hun eerste drive.