Omdat ik All the Lights we Cannot See van Anthony Doerr (2015) zo mooi had gevonden was ik blij dat er weer een boek van zijn hand was verschenen.
Cloud Cuckooland is een prachtig werk, maar haalt wat mij betreft niet het niveau van zijn voorganger.
Wellicht heeft het feit dat het een raamvertelling betreft hier wel iets mee te maken.
We lezen over de belevenissen van vijf karakters:
Anna en Omeir (Costantinopel 1453), Seymour en Zeno (Idaho, deze tijd) en Konstance, (tientallen jaren in de toekomst).
Tussendoor staan steeds stukjes uit een verzonnen roman van Diogenes, een schrijver uit de Griekse oudheid.
Dit oeroude werk, dat op miraculeuze wijze behouden blijft, ondanks alle gevaren die boeken bedreigen (oorlogen, barbaren, overstromingen, schimmel, dieven – om maar een paar te noemen) speelt een rol in alle onderdelen van de raamvertelling.
Het boek is een ode aan het geschreven woord en is niet voor niets opgedragen aan bibliothecarissen. Tegelijkertijd schildert het de gevaren die onze planeet bedreigen is het een pleidooi voor natuurbehoud.
Zoals altijd, wanneer een boek perspectiefwisselingen kent, erger je je eraan dat de verhaallijn onderbroken wordt om een andere op te pakken. Doordat je je telkens weer moet verplaatsen in een ander verhaal kan het gebeuren dat je de draad niet meer helemaal kunt vasthouden. Tegen de tijd dat je hem weer te pakken hebt switcht de schrijver weer naar een andere verhaallijn.
Dit is denk ik mijn voornaamste bezwaar tegen dit boek, dat overigens prachtig van taal is.
Wat kan Doerr schrijven, ik zou graag dezelfde verhalen apart willen lezen en dan nog veel uitgebreider!
Doerr has created a tapestry of times and places that reflects our own vast interconnectedness – with other species, with each other, with those who lived before us and those who will be here after we’re gone. Dedicated to “the librarians, then, now, and in the years to come’, Cloud Cuckoo Land is a beautiful and redemptive novel about stewardship – of the book, of the Earth, of the human heart. (Achterflap)
I really went for it in Cloud Cuckoo Land by inventing an 1,800-year-old text-inside-the-text (also titled Cloud Cuckoo Land) and showing how that story enters the lives of five different characters when they need it most.
Since I was in the process of drafting a story about how and why a single manuscript survived over centuries, I asked myself: Why not expand my ambitions? Why not try to tell a story not only about the survival of a book over the centuries, but also try to inter-thread questions about the fragility of our planet? (Kim Honey citeert de schrijver in the zoomer book club).
Ik raad iedereen aan dit prachtige boek te lezen, met de suggestie er geen andere boeken naast te lezen. Deze roman biedt genoeg variatie.
Cloud Cuckoo Land door Anthony Doerr 8 ½