We zijn niet groen genoeg.
Omdat het struweel dreigde van ons te winnen hebben we onze tuin enkele jaren geleden betegeld, waarmee we dus een eind hebben gemaakt aan onze bijdrage aan een beter milieu in onze woonplaats.
Gelukkig biedt rederij Doeksen, die onze overvaart naar Terschelling verzorgt, aan onze tocht voor het luttele bedrag van 50 eurocent ecologisch te compenseren.
Van dit aanbod maken we natuurlijk gretig gebruik, waardoor we ons dus en stuk minder schuldig voelen.
Hoewel er dus geen bomen en nauwelijks planten te vinden zijn verlang ik toch erg naar het moment dat ik weer in onze tuin kan zitten.
De natuur is hardnekkig. Op de plaats waar eens een boompje stond zijn de stenen wat verzakt. Op die plaats heeft zich stof en zand verzameld. Hierin zijn zaadjes beland en nu zijn we getuige van de komst van pioniervegetatie.
Ik volg deze ontwikkeling met grote interesse en vraag me af hoe onze tuin eruit zou zijn als we er enkele jarenlang geen voet meer zouden zetten. Zouden de stenen dan geheel overwoekerd worden en zou de natuur onze aanval dan definitief gepareerd hebben?
Zijn we dan groen genoeg?
Hoe gaat het inmiddels met het afvallen?
Sinds 1 januari ben ik streng voor mezelf en er is inderdaad al wat af. Geen spectaculaire hoeveelheid, maar dat moet ook niet want niemand zal mij nog herkennen als ik graatmager rond zou strompelen.
Ik kreeg post van het ABP en was verbaasd dat zij op de hoogte waren van mijn pogingen gewicht te verliezen.
Kennelijk voelen ze zich niet alleen verantwoordelijk voor het beheer van het geld dat ik door de jaren heen bij hen gestald heb, maar bemoeien zich nu ook met de voortgang van mijn vermageringsproces, want in de onderwerpregel van hun e-mail stond: pens overzicht.
Hij is leuk