De postzegelMare

Regelmatig draag ik bij aan de publicatie van mijn postzegelclub, de PostzegelMare. Zie hier.

Ik schrijf stukjes over postzegels die ik mooi of bijzonder vind. De rubriek heet  De Zegels van Martin.

Dit was mijn bijdrage aan het laatste nummer.

De Zegels van Martin

In Engeland was de postmaster rond 1860 op de geniale gedachte gekomen om de post niet langer door de ontvanger, maar door de verzender te laten betalen. Het kwam erg vaak voor dat de postbode weggestuurd werd van het adres waar hij een brief wilde bezorgen omdat de ontvanger niet wilde betalen of geen geld had. Hij moest dan onverrichterzake terug.
Slimme ‘portomijders’ hadden bedacht dat men voor een belangrijke boodschap ook de envelop zelf kon gebruiken. Als de geadresseerde het afgesproken woord of teken dan had gezien hoefde hij de brief die in de envelop zat niet meer te lezen. Dit systeem was verliesgevend, wat niet gezegd kon worden van de nieuwe aanpak: met het schamele bedrag van een penny portokosten per brief kon veel winst gemaakt worden omdat er zoveel gestuurd werden.

Zondagsrust

De service van de posterijen nam een hoge vlucht: er waren tijden dat er meerdere keren per dag besteld werd. Voor de Christenen was het een heikel punt dat de zondagsrust verstoord kon worden, daarom bestond de mogelijkheid ervoor te zorgen dat post op deze rustdag niet bezorgd werd.

Met ijzeren regelmaat werden de brievenbussen geleegd (behalve vlak vooroudejaarsavond), de post gesorteerd (soms tijdens het transport in de trein) en zeer punctueel bezorgd. Die service wordt steeds minder, met als voornaamste oorzaak de opkomst van e-mail, en er zijn plannen de frequentie nog verder te verlagen.

Ode

Mijn vrouw en ik versturen nog kerstkaarten via de post, we behoren tot een steeds kleiner wordende minderheid. Kleuters gaan samen met de juf op pad om te leren hoe de brievenbus eruitziet en mogen er zelf ook een brief in doen. Wellicht leren ze ook op welke plaats de postzegel geplakt dient te worden, ik kwam erachter dat een van mijn zoons dit niet wist….
De brief is dus duidelijk op zijn retour, de postzegels worden almaar lelijker en duurder.
De postbode verdwijnt uit het straatbeeld. Als een ode aan deze mannen en vrouwen die al bijna twee eeuwen trouw de post bezorgen heeft bijna ieder land wel een postzegel aan hen gewijd. Op de volgende pagina  postzegels die ik in mijn verzameling aantrof.