Ik lijd aan Makmania.
Het begon met Reizen zonder John en de levens van Jan Six, sedertdien probeer ik al zijn boeken te pakken te krijgen en ben inmiddels op de helft.
x | Het stadspaleis |
x | Het eiland |
x | Een kleine geschiedenis van Amsterdam |
x | De eeuw van mijn vader |
x | Reizen zonder John |
x | In Europa 1 en 2 |
x | De levens van Jan Six |
Ooggetuigen van de wereldgeschiedenis | |
x | De brug |
x | Ooggetuigen van de vaderlandse geschiedenis |
De hond van Tisma | |
Thuis in de tijd (bundel met Baudet) | |
In de ban van de krekel, in de ban van de mier | |
Het ontsnapte land | |
Lopen met van Lennep | |
Gedoemd tot kwetsbaarheid | |
Nagekomen flessenpost | |
The Amsterdam dream | |
x | De engel van Amsterdam |
Wandelingen door het historisch Amsterdam | |
De goede stad | |
x | Hoe God verdween uit Jorwerd |
Ik heb al het een en ander via Marktplaats gevonden en ben van plan er een gewoonte van de maken bij boekenstalletjes en tweedehandsboekwinkels uit te kijken naar de titels die ik nog niet heb.
Ik heb dan drie dingen om te zoeken (en te vinden): Mak, Carmiggelt en mooie grote kunstboeken. Wat een kick als ik iets van mijn gading vind!
Ik schreef al eerder over Geert Mak; wat steeds opvalt is zijn persoonlijke, vriendelijke stijl. Hij neemt de tijd zijn indrukken zorgvuldig weer te geven, hij duikt echt in de karakters van de mensen die hij spreekt of waarover hij vertelt en tegelijkertijd geeft hij een schat aan informatie.
In Hoe God verdween uit Jorwerd beschrijft hij uitgebreid het leven op het platteland en dat van de mensen uit Jorwerd in het bijzonder. Er valt veel te leren voor een stadsmens.
Je leert van melk- en mestquota, van melkmachines, boerenleenbanken en traditie.
Ik voelde me aangesproken door de uitleg die Mak geeft aan het traditionalisme waarvan vaak sprake is bij boeren. Een boer is volkomen afhankelijk van zijn land en zijn vee. Hij heeft maar een doel voor ogen: zijn bedrijf moet overeind blijven. De technieken die hiervoor nodig zijn, zijn generatie na generatie overgeleverd. Als je de zaken aanpakt zoals je vader het deed en ook diens vader is de kans op succes (of in ieder geval: overleven) het grootst. Je gaat niet lichtzinnig zomaar over op een nieuwe aanpak.
In de laatste eeuw is veel misgegaan omdat de boeren stappen moesten nemen die van buiten (of van boven) waren ingegeven. Schaalvergroting bijvoorbeeld. Zij moesten veel geld lenen om te investeren omdat ze anders de concurrentie niet aan zouden kunnen.
Ik heb net De brug uit, boekenweekgeschenk van 2007. Hierin beschrijft Mak het leven op en rondom de Galatabrug in Istanbul.
Het boekje is nog maar tien jaar oud en toch al volstrekt niet meer actueel. Er is heel erg veel gebeurd in de afgelopen jaren, met de autocratische strapatsen van Erdogan als triest hoogtepunt.
Mak heeft zich gedurende lange tijd volledig ondergedompeld in de gemeenschap en vertelt mooie verhalen.
In vond deze passage erg inzichtelijk, vooral als je de houding van veel Turkse Nederlanders probeert te begrijpen:
Sinds zo’n driekwart eeuw is het begrip eer grotendeels uit de westerse rationaliteit verwijderd. De bijbehorende emoties kennen we nog wel – het was bijvoorbeeld evident dat de Amerikanen na 11 september 2001 moesten terugslaan, naar wie en welk land deed er minder toe – maar we kunnen ze vaak niet meer beredeneren. We denken in termen van schuld en moraliteit, met alle bijbehorende nuances. “Eer” is altijd een zaak van zwart-wit, maagd of hoer, erbij of verschopt, een totaal andere denkwereld dan de subtiele, analytische, eeuwig ambivalente overwegingen en compromissen van het liberale Westen. Vandaar ook dat het ons, Noord-Europeanen, moeite kost om iets te begrijpen van samenlevingen waar eer en respect nog zwaar meetellen.
Ik heb me iets verkeken op Ooggetuigen van de vaderlandse geschiedenis. Het boek is door Geert Mak samengesteld, het zijn dus verhalen van anderen.
Interessant, maar ik mis natuurlijk Mak’s literaire stijl als belangrijke component.
Ten slotte: tot mijn verbazing heeft oud-PSP-er Mak een boek samen met Thierry Baudet geschreven. Ik ben erg benieuwd hoe hij uit de voeten kan met deze nep-intellectuele PVV-kwal.
Jorwerd: 9
De brug: 8
Ooggetuigen: 7
Grappig. Ik kocht De brug via marktplaats, maar in onze boekenkast bleek ook een exemplaar te staan. In beide boekjes zat een boekenlegger van de NS. Het moet de verzuchting zijn van iemand die op zondag 18 maart 2007 gratis reisde en in de trein in slaap is gevallen.
O je Martin, ook Mak verslaafd. Tja, hij is ook goed….
Als je boeken zoekt kijk dan ook eens op Kwabbernoot.nl
Dit is een oude buurman van ons en een echte liefhebber, ik kan het voor je ophalen als je iets bestelt.