We gingen naar Haarlem, naar de tentoonstelling over Leonardo daVinci.
Je moest via internet een kaartje kopen en kreeg een tijdstip toegewezen waarop je mocht komen. Bij ons was dat 16.00 uur.
Om je bezoek nog wat aantrekkelijker te maken kon je een combinatiekaartje kopen, voor Teylers museum en het Frans Halsmuseum, waar een expositie was ingericht “Frans Hals en de modernen”.
Aangezien we ons niet gerealiseerd hadden dat het Frans Halsmuseum twee locaties telt dwaalden we enige tijd rond te midden van naargeestige moderne kunst op zoek naar de bijzondere expositie.
Uiteindelijk hielp de suppoost ons uit de brand: we moesten bij de andere vestiging zijn. Hij vertelde dat hij dit verhaal wel honderd keer per dag moest vertellen, we waren dus niet de enigen die zich vergist hadden.
Een wandeling van 10 minuten bracht ons op de juiste plek. Zoals wel vaker gebeurt vond ik de inleidende video nog het interessantst.
Frans Hals was een groot schilder, geniaal in het gebruik van zijn kwast. Hij is heel vaak geïmiteerd¹.
Deze vonden we het mooist²:
Om vijf voor vier kwamen we bij het Teijlers museum aan, een braaf Natuurhistorisch museum dat nu goud heeft aangeboord door een aantal werken van Leonardo daVinci tentoon te stellen.
Er stond een lange rij, het duurde nog twintig minuten voor we naar binnen mochten.
De tentoonstelling viel me tegen: drie tamelijk donkere zalen, waarvan een gevuld was met werk van na-apers. Ik heb amper kunnen genieten van de daVincis omdat het heel erg druk was. In een situatie als deze zoek ik het liefst terstond de uitgang weer op. Maar ja, je bent helemaal naar Haarlem gekomen, dus ik schuifelde wat rond en probeerde een glimp op te vangen van de fascinerende werken.
Deze vond ik het mooist:
Mijn advies: ga nooit naar een expositie die veel aandacht in de media heeft gekregen.
De volgende keer zoeken we weer een klein museumpje op met een receptionist die blij is met je komst en een slaperige suppoost die de wacht houdt in een verder lege zaal.
Leonardo daVinci in het Teylers museum 6
¹ Pyke Koch ontwierp deze postzegels:
² Vissersjongen in een landschap en Lachende jongen
Je kan zelf een tijdslot kiezen.
Maandagmorgen tussen 10 en elf uur kan je in alle rust de kleine werkjes bestuderen.
Het blijft een unieke en prachtige tentoonstelling.
De reacties zijn bijna unaniem lovend, ook van mensen die verder moeten reizen dan Almere.