Onze krant

We zijn erg gehecht aan de papieren versie van ons dagblad. Koffie en de krant zijn het vaste ochtendritueel.

We hebben het grote geluk dat de bezorger nooit verstek laat gaan. In al de jaren dat we abonnee zijn (en dat zijn er heel veel) troffen we maar een heel enkele keer geen krant aan op de deurmat. Er was dan sprake van problemen bij de drukker, want ik geloof niet dat weersomstandigheden ooit bezorging in de weg hebben gestaan.

Twee of drie keer kregen we de verkeerde krant, dat is natuurlijk ook een verwaarloosbaar percentage.

De laatste keer was het een Telegraaf, ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt uit de eerste hand vast te stellen hoe dit dagblad de lezer bedient.
Ik trof een vrij rustige editie, veel korte zinnen en weinig moeilijke woorden. Op die dag was er kennelijk ook even geen aanleiding voor een hetze tegen linkse politici of de grachtengordelelite.

 

Het spreekt voor zichzelf dat we de enige kans die we in het jaar hebben om de bezorger van onze erkentelijkheid deelgenoot te maken volop benutten.

Tussen kerst en oudjaar mogen de bezorgers met een kaartje langs de deur, ze kunnen dan een extraatje incasseren voor hun goede werk.

Onze bezorgster is uiterst bescheiden en moest enkele keren worden overgehaald haar verdiende beloning aan te nemen.

 

 

We kregen dit jaar een persoonlijke nieuwjaarswens, maar tevens de boodschap dat volgend jaar iemand anders het van haar zal overnemen. Onze trouwe en aardige bezorgster houdt ermee op…

 

Het is natuurlijk mogelijk dat haar opvolger een vergelijkbaar arbeidsethos heeft, maar we houden ons hart vast.

 

Mochten we onze krant inderdaad minder frequent ontvangen dan hebben we gelukkig het grootmoedige aanbod van de krant ons abonnement na opzegging nog te laten doorlopen met het equivalent van het aantal gemiste kranten.
Dit is een geniale vondst, die juridisch waarschijnlijk waterdicht is maar in de praktijk niets om het lijf heeft: wat heb ik eraan als ik al in mijn kist lig? En als ik uit ontevredenheid mijn abonnement voor die tijd opzeg heb ik aan enkele dagen dóórbezorging echt geen behoefte.

 

Dat mij altijd de mogelijkheid rest de krant digitaal tot mij te nemen is voor mij geen geruststelling. Een krant hoort van papier te zijn. Maar dat is een ander verhaal.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *