Vis à Vis une petite déception

We houden erg van Vis à Vis, het Almeerse theatergezelschap. We zagen bij de opening van de Floriade hun magistrale voorstelling Schoon Schip (bekijk hem hier) en kochten natuurlijk ook een kaartje voor hun nieuwe voorstelling Poppy.

We wisten wat we konden verwachten: over the top theater en veel speciale effecten waar meestal een hijskraan, vuur, rook en veel water bij te pas komt.

We werden niet teleurgesteld, met die special effects zat het wel goed.
Ik kan me voorstellen hoe de creatievelingen bij het creëren van een nieuwe voorstelling rondkijken in hun werkplaats, waar naast alle mogelijke rommel (een oude Trabant!), een indrukwekkende verzameling gereedschap aanwezig moet zijn. Grote stukken metaal worden aan elkaar gelast en vormen het decor. Met behulp van hydrauliek kan van alles omhoog, opzij of in de rondte worden bewogen.
Dat gebeurt volop, en natuurlijk spuit er ook op verschillende momenten water.

Het verhaal was ditmaal wat dunnetjes, het is ook een vrij afgesleten kunstgreep om als sleutelgegeven een droom te gebruiken.

Vis à vis gebruikt vaak maatschappelijke thema’s: rijk versus arm, de erbarmelijke zorg voor ouderen of de aantasting van het milieu.
De tegenstellingen worden lekker vet aangezet, er is geen ruimte voor nuance.

Je zit als toeschouwer te raden welk spektakel er nu weer uit de kast wordt gehaald, maar wordt toch nog steeds verrast: een woonhuis wordt met behulp van grasblazers naar de hemel gezonden en een enorme draaischijf wordt ten volle benut, tenslotte zelfs gecombineerd (natuurlijk) met spuitend water. De verhaallijn is niet altijd bij te benen, maar dat is niet eens zo belangrijk.

Poppy haalde niet het niveau van Schoon Schip (we misten livemuziek) maar was heel vermakelijk. Uren zitten zonder steun in de rug is een hele opgave voor een ouder wordend persoon, maar het was gelukkig helemaal niet koud!

Poppy              7