Handig

Het algoritme van Youtube zorgt ervoor dat ik veel filmpjes voorgeschoteld krijg van handige mannen.

Dat zijn heel vaak Amerikanen, die makkelijk te herkennen zijn omdat ze altijd verschrikkelijk lang en veel praten, maar ook weleens Nederlanders (timmerman Koos bijvoorbeeld).

Meestal zijn het houtbewerkers (hun werkplaats heet in het Amerikaans altijd shop), maar ook voor metaalbewerking draaien ze hun hand niet om.

Het blijft fascinerend deze handige mannen aan het werk te zien. Alles lukt, er gaat niets verkeerd en het eindresultaat is altijd prachtig.

Ik heb in het verleden ook weleens wat gemaakt (boekenplanken, wat meubels), maar ben erachter gekomen dat bij mij lang niet alles lukte, er veel verkeerd ging en dat er aan het eindresultaat meestal wel het een en ander mankeerde.

De resultaten bleven  achter bij de verwachtingen, (uiteraard vanwege gebrek aan goed materiaal). De aanschaf van een tafelzaagmachine had geen echte verbetering gebracht en ik besloot enkele jaren geleden mijn hobby op te geven. Mijn piepkleine werkhoekje liep vol met rommel en ik deed mijn zaagmachine van de hand.

Maar onder invloed van de Youtubefilmpjes ging het toch weer kriebelen.

Omdat je nooit een goede timmerman kan worden zonder goede werkbank besloot ik die als eerste te gaan maken. Ik koos voor een simpel ontwerp en noteerde flink wat tips.

Hoewel gewaarschuwd door de verstandige mannen (maak niet de fout veel te veel geld uit te geven aan gereedschap) vond ik het toch nodig een beetje te investeren: ik kocht een afkortzaag, een cirkelzaag, een zijdeuvelfreesmachine, een paar nieuwe lijmklemmen en een set beitels.

 

Ik ging aan de slag en het resultaat valt niet tegen. Ik ben klaar voor echte klussen!

Er is op dit moment echter een probleem. De garage is helemaal vol, dus ik moet buiten werken. Zelfs onder de overkapping is 8° C toch wel erg fris.
Daar hebben de handige mannen het nu nooit over.

Voorlopig kan ik aan de slag met lijstjes maken voor onze Glas-in-loodcreaties (ik kan nu feilloos verstekzagen!). Binnenkort ga ik naar de Kringloper, kijken of daar leuke opknapprojecten zijn te vinden.

 

Nieuwe spullen

 

En materiaal: vurenhouten  latten en twee platen multiplex (die niet in mijn auto pasten; ik heb ze uiteindelijk op het dak gebonden).

 

 

 

 

Om mezelf wat vaardigheden aan te leren heb ik de poten en het onderstel met behulp van een speciale techniek geconstrueerd. Met de frees maakte ik gleuven, waarin een “biscuit” (een  ovalen houten plaatje) past. De delen worden op elkaar gelijmd en de biscuits zorgen voor extra sterkte en een goede positionering ten opzichte van elkaar.
Ik wilde geen schroeven boven door het tafelblad draaien, dus liet een gedeelte van de poten in een gat in het tafelblad vallen. Daarna bracht ik wigjes aan, die ervoor moesten zorgen dat de poten muurvast vastgeklemd kwamen te zitten.
In de filmpjes maken de handige mannen altijd perfecte gaten, waarin het uitsteeksel van het andere stuk hout perfect past.  Bij mij ging dat wat moeizamer. Multiplex is prachtig materiaal, maar niet makkelijk te bewerken. Mijn nieuwe beitels bakten er niet veel van.
Het resultaat van mijn acties was niet mooi, maar hopelijk wel stevig. Het zou natuurlijk een blamage zijn als mijn werktafel een beetje stond te zwikken als ik erop aan het timmeren was.
Het gearceerde vlak moest worden uitgezaagd. Ernaast het opstaande gedeelte van de poot dat in het gat moest vallen. De overgebleven ruimte is opgevuld met wigjes. Dan wordt alles gelijmd.

De poten zijn bevestigd, ze moeten nu nog onderling verbonden worden door latten. De tafel komt uiteindelijk op zwenkwieltjes te staan, zodat ik hem soepel naar elke plek kan rijden.

 

Een bodemplaat van iets dunner multiplex maakt de constructie nog wat steviger en dient ook als bergplaats voor gereedschap en materiaal.

 

De tafel krijgt uiteindelijk een beschermlaag van parketlak (ik lakte het onderstel drie keer, het werkblad kreeg zes lagen).
Ik hoop dat de werktafel op deze manier niet al teveel zal lijden onder het feit dat hij buiten staat. (Wel onder dak natuurlijk).

Een paar bevindingen: linialen, rolmaten en waterpassen liegen altijd. Lijmklemmen zijn je beste vriend want een mens heeft maar twee handen. Elektrische apparaten verdienen veel ontzag.

Ik blijf naar filmpjes kijken (wat hebben die mannen toch prachtige apparatuur….) en wacht op beter weer en interessante klussen.