Als je eenmaal aan een serie begonnen bent ligt het voor de hand een nieuw seizoen aan te schaffen als het uitkomt en meteen te bekijken.
Dat geldt zeker voor de serie Game Of Thrones.
Mijn zoons hebben de boeken gelezen (George R. R. Martin, een beetje enge man met een staartje en een raar petje) en weten feilloos wie wie is en kunnen de verhaallijn moeiteloos volgen.
Wij hebben daar wat meer moeite mee, maar zijn toch door de serie gegrepen: prachtige beelden, ongelooflijk knappe special effects (je zou zweren dat de draken echt zijn) en je ontwikkelt sympathie voor sommige karakters (vooral voor de kleine Lanister).
We laten het dus maar een beetje over ons heenkomen, terwijl onze monden af en toe openhangen als er weer eens een gigantisch gevecht uiterst realistisch in beeld wordt gebracht.
Je wilt je als kijker graag identificeren met de hoofdpersonen, maar dat valt bij GOT niet mee: bijna alle main characters vinden voortijdig hun eind. (In een “The making of” documentaire zagen we dat de acteurs het nieuwe script bij ontvangst koortsachtig doorbladeren om te zien of ze na afloop van dit seizoen nog een baan hebben. Sommigen moesten er op deze hardvochtige wijze achter komen dat de dood van hun karakter op handen was).
Het loopt echter niet altijd slecht af: we denken nu (aan het eind van seizoen 5) dat Jon Snow dood is, hij was immers meerdere malen met messen gestoken, maar hebben een preview voor seizoen 6 gezien waarin hij nog zeer levend rondloopt.
De serie heeft de boeken nu overigens ingehaald, George Martin schijnt een writer’s block te hebben. Vraag hem niet wanneer zijn nieuwe boek uitkomt, want:
De nieuwste afleveringen zijn dus niet meer gebaseerd op zijn boek, maar als de nieuwe DVD uitkomt moet ik die natuurlijk hebben….
Wat heeft Game Of Thrones te maken met Donald Trump?
Brits drama
Het is een wonderlijk gegeven dat we ons graag ontspannen door te kijken naar spannende DVD’s. Bijna altijd gaat het over moord, mishandeling, marteling of andere akelige zaken.
Het is dus een verademing als je kunt kijken naar een serie waarin geen moord wordt gepleegd.
Doctor Foster is een mooi Engels drama, waarin sterk geacteerd wordt. Het verhaal is aannemelijk en realistisch, we kunnen ons verplaatsen in de hoofdpersoon. Weliswaar verbazen we ons over de manier waarop ze de crisis in haar leven het hoofd biedt, maar het wordt nooit ongeloofwaardig.
Je denkt na het kijken nog na over de verwikkelingen en vraagt je af hoe jij gehandeld zou hebben in een vergelijkbare situatie. Je verdiept je in de verschillende karakters en je realiseert je dat er jammer genoeg plenty mensen zijn die net zo gemeen, zelfzuchtig, leugenachtig of onhandig zijn.
Het loont de moeite om op Amazon te zoeken naar Brits drama. Soms is het enkele jaren geleden gemaakt (maar volstrekt niet gedateerd) en daarom spotgoedkoop.
Game Of Thrones: een bloederige 8
Doctor Foster: een bewonderende 9.