Debatteren

Ik woon in mijn prille bestaan als Statenlid mijn derde Statenvergadering bij, ditmaal weer in de grote ronde Statenzaal van het provinciehuis in Lelystad.

Er zijn extra tafels bijgezet zodat de anderhalve meter-maatregel goed kan worden toegepast.

De vergadering begint vroeger dan normaal, er is een interpellatiedebat aangevraagd door enkele statenleden, de verwachting is dat dit debat behoorlijk wat tijd gaat vergen.

In het college van Gedeputeerden (zeg maar: de wethouders van de provincie) zitten vertegenwoordigers van VVD, CDA, Groen Links PvdA, CU en D’66.  Deze coalitie heeft een meerderheid in de Staten: 21 van de 40 zetels.

Het interpellatiedebat is aangevraagd door de oppositie. Zij vinden dat het college de zaken niet goed aanpakt en gaan urenlang flink tekeer tegen het beleid. Grote woorden worden niet geschuwd, af en toe wordt ook flink voor de Bühne gespeeld met het oog op de komende gemeenteraadsverkiezingen.

De oppositie stelt lastige vragen aan de gedeputeerden en deze moeten die dan vervolgens zo goed mogelijk beantwoorden. “Onze” gedeputeerde, Cora Smelik, heeft dubbel werk, want ze heeft de taken op zich genomen van een zieke collega. Ze blijft heel rustig en geeft goed antwoord op vragen die lang niet altijd redelijk of eerlijk zijn.

De voorzitter van de vergadering, de commissaris van de Koning Leen Verbeek, moet alles in goede banen leiden en dat is een hele klus.

Opvallend is, dat de mannen van Ja21, PVV, PvdD en 50+ verreweg het meest aan het woord zijn, ik schat 80% van de tijd.

Als zij hun kruit verschoten hebben krijgen de andere fracties ook nog kort het woord, zij vertellen dat ze het over het algemeen eens zijn met de gedragswijze van het College.

(Dit laatste is niet altijd het geval: eind vorig jaar stemden alle statenleden voor een motie die de manier van communiceren van het college veroordeelde).

Het debat mondt uit in een motie van wantrouwen tegen een van de gedeputeerden. De motie haalt het niet: 13 voor, 21 tegen.

 

Er wordt gedebatteerd via de voorzitter, ook bij interrupties spreken de deelnemers elkaar niet rechtstreeks aan. Als je het woord krijgt van de voorzitter moet je je microfoon aanzetten, het knopje hiervan is gekoppeld aan een van de camera’s in de zaal, zodat je tijdens het spreken groot in beeld bent op het scherm achter de voorzitter en ook voor de mensen die (thuis) de livestream bekijken.

 

Het valt niet mee, urenlang vergaderen als steeds dezelfde personen aan het woord zijn, die na verloop van tijd ook nog eens in herhaling vervallen. Zonder nadenken eet je de ene na de andere versnapering op die voor je uitgestald zijn.

Na het voortreffelijke diner staan er weer allemaal nieuwe hapjes klaar, dit keer ook hartige….

Ik ben deze avond namens Groen Links woordvoerder bij drie agendapunten, en heb korte speeches voorbereid.

Ik vind dat er erg weinig links geluid te horen valt in de Staten, dus doe een paar duidelijke statements. Ik zeg onder andere dat onze democratie bedreigd wordt door sociale media en populistische partijen, waarop een van de PVV’ers onmiddellijk aanslaat. Hij voelt zich kennelijk aangesproken en verlangt (via de voorzitter) dat ik man en paard noem.

Daar ben ik best toe bereid en zeg dat ik doelde op het Forum van Democratie en zijn partij.

Als hij vervolgens stelt dat ik geen recht van spreken heb omdat Groen Links terroristenvriendjes zijn kapt de voorzitter hem af. We dwalen af.

In mijn tweede betoog (over het installeren van een jongerenraad) kom ik op voor Greta Thunberg, waarover in een commissievergadering onaardig gesproken was. Veel statenleden hebben hun bezorgdheid uitgesproken over de opzet van een dergelijk raad: er zal toch niet alleen over het milieu gesproken worden? De agenda mag niet van bovenaf gedicteerd worden. Ik zeg dat we maar wat meer vertrouwen in jongeren moeten hebben: over het algemeen kunnen die heel goed voor zichzelf opkomen.

De moties worden aangenomen en spoedig daarna sluit de voorzitter de vergadering.

Rond 9 uur zit ik in de trein naar Almere, blij dat het even stil is en ik in mijn boek kan duiken.

 

 

De techniek staat voor niets.

De vergaderingen van de Provinciale Staten zijn via een livestream bij te wonen (op dit moment kan er geen publiek worden toegelaten in de zaal) en zijn ook later nog terug te zien. Je kunt zelfs direct naar passages gaan die je interesseren door erop te klikken.

 

Dit is de link naar de laatste vergadering van PS Flevoland