Nieuwe Provinciale Staten-avonturen

Vrijdag 2 december was een spannende dag. De Algemene ledenvergadering van GroenLinks moest die avond de kandidatenlijst vaststellen voor de Provinciale Statenverkiezing van maart 2023.

De stemming was voorbereid door het bestuur, dat zich had laten adviseren door een kandidatencommissie die gesprekken had gevoerd met de mensen die zich aangemeld hadden voor een plek op deze lijst.

De commissie moest naast geschiktheid ook rekening houden met diversiteit op de lijst. Zo mogelijk moest er een evenwicht zijn tussen mannen en vrouwen, oud en jong en geografische spreiding.

Na ingewikkeld geharrewar in de eerste twee uur (vooral over procedures) kregen de tien kandidaten voor een verkiesbare plaats de kans zich door middel van een korte pitch te presenteren. Ze konden ook aangeven vanaf welke plaats ze op de lijst wilden komen.

Hierna was er de mogelijkheid voor andere leden de kandidatuur van hun favoriet te ondersteunen door middel van nog een korte pitch.

 

In de afgelopen weken heb ik twee sollicitatiegesprekken gevoerd met een afvaardiging van de kandidatencommissie. De gesprekken liepen goed (in mijn ogen) en ik was er behoorlijk zeker van dat de commissie mij op de tweede plaats van de lijst zouden zetten, als meest ervaren en geschiktste kandidaat na de zittende fractievoorzitter, die natuurlijk op één zou komen.

Twee weken geleden belde de voorzitter me met de mededeling dat ik op plek 4 zou komen. Vóór mij stonden een jonge vrouw en een Lelystedeling van 56 jaar op plaats twee en drie.

Dit was voor mij een teleurstelling, vooral omdat het volstrekt niet zeker is dat GroenLinks bij de volgende verkiezingen weer vier zetels haalt. Ik zou deze periode moeten uitdienen om dan pas in maart na een zenuwslopende uitslagen-dag enige zekerheid te hebben of ik door kon gaan met het werk dat ik erg leuk vind en waar ik geschikt voor ben.

Ik liet me overhalen om niet meteen mijn kandidatuur op te geven maar ging vanaf dat moment een moeilijke periode in. Net opgekrabbeld na een teruggekeerde depressie was ik behoorlijk labiel en niet echt toegerust voor een stressvolle wachttijd.

 

Ik kon niet veel bewondering opbrengen voor de motivatie van de commissie om mij de vierde plek te geven.

Martin Minnema (67, Almere)
Martin zit sinds 2021 (met een tijdelijke onderbreking) in Provinciale Staten. Martin was werkzaam in diverse managementfuncties in het onderwijs en is tegenwoordig met prepensioen.

De commissie vindt Martin betrokken, bedachtzaam en beschouwend. Samen met de (beperkte) ervaring in de Staten die hij inmiddels heeft opgedaan, maakt dit dat Martin het beste tot zijn recht komt in een wat grotere fractie. De vierde plek op de lijst past daar goed bij.”

“Bedachtzaam en beschouwend” roept bij mij het beeld op van een oude sok die aan een pijp zit te lurken.

“Beperkte ervaring in de Staten”: ik ben inderdaad een periode ziek geweest, maar ik heb straks in maart negen maanden ervaring.

“Martin komt het best tot zijn recht in een wat grotere fractie”. Een tamelijk mistige kwalificatie. Waar moet je hierbij aan denken?

 

Het is wel duidelijk wat er aan de hand was: nummer 1 is een jaar jonger dan ik (maar wel een vrouw) en komt ook uit Almere. Vanuit het oogpunt van diversiteit moesten er duidelijk andere types op twee en drie komen. De tweede plek ging dus naar een vrouw van 21 (jammer genoeg konden ze er niet een vinden uit Zeewolde of Emmeloord). Haar politieke ervaring bestaat uit een stage bij de tweede Kamerfractie in Den Haag. De derde plaats zou het best bezet kunnen worden door een (toch niet zo jonge) man uit Lelystad waarmee enig recht werd gedaan aan de geografische spreiding. Hij kon niet bogen op veel politieke ervaring.

Ik zou normaal gesproken bij zoveel minkukelachtigheden de eer aan mezelf hebben gehouden en de commissie hebben verteld wat ze met hun voordracht konden doen.

Maar ik vind het werk in de Staten erg leuk, het past bij me en het geeft voldoening (waarvan in mijn vorige functies niet echt vaak sprake was). Bovendien denk ik oprecht dat ze een goede aan me hebben, en ik heb tijd beschikbaar (een stuk lastiger voor jongere kandidaten die studeren of werken).

Toen mijn fractievoorzitter me verzekerde dat ze me graag in de nieuwe ploeg wilde hebben besloot ik assertief te zijn en me niet zo een twee drie uit het veld te laten slaan.

 

Mijn pitch ging goed. Ik eindigde met de aanbeveling dat de oudere rechtse mannetjes in de Staten het best van repliek kunnen worden gediend door een leeftijdgenoot van de linkerzijde. Grijs met grijs bestrijden. Dat oogstte een lach en applaus.

Niet één maar twee mensen namen de moeite voor mij te pitchen. Zowel mijn collega-fractielid Steven als fractieassistente Ellen staken de loftrompet en adviseerden de vergadering dringend voor mij te stemmen. Ik vond dat hartverwarmend en vind het heel erg fijn hun collega te zijn. Ik moest blozen!

Ik had aangegeven te opteren voor de derde plaats. Ik kon er mee leven dat de tweede zou worden ingenomen door een jonge vrouw. Als er één partij is waar twee vrouwen bovenaan staan, waarvan er een pas 21 is, is dat GroenLinks.

Toen ik om me heen keek in de zaal besefte ik dat ik maar weinig van de 40 aanwezigen kende. Ik ben niet vaak te vinden op lokale bijeenkomsten en ben verder ook niet erg actief binnen GL. Ik zou dus niet kunnen rekenen op overweldigende steun van vrienden en bekenden. Een van mijn concullega’s misschien wel….

De eerste twee plaatsen gingen zoals verwacht zonder veel tegenstemmen naar Corina en Jaya. Voor de derde plaats waren meerdere gegadigden, maar ik had na de eerste ronde meteen al een absolute meerderheid.

Ik sta dus voor de komende verkiezingen op de derde plaats. Aangezien we in 2019 vier zetels behaalden is de kans groot dat ik een plaats krijg in de nieuwe Staten.

De kans bestaat dat ik “verdrongen” word door iemand die lager op de lijst staat en veel voorkeurstemmen krijgt, maar dit gaat pas spelen als hij/zij zo’n 1000 stemmen weet te halen. Dat is een hoog aantal. Ter vergelijking: ik kreeg er in 2019 100.

Plaats vier ging (verrassend) naar een jongen van 19 uit Dronten. Een bont gezelschap!

Ik ga de periode tot de nieuwe verkiezingen met veel plezier verder in de Staten. Ik heb net zitting genomen in een commissie die zich bezighoudt met herijking van de “Planning & Controlcyclus en opdrachtgeverschap accountant”. Ik zal er met mijn financiële kennis in vergelijking met de andere vijf leden niet het meeste gewicht in de schaal leggen, maar ik zal er allicht het een en ander opsteken.

 

En nu is het wachten op 15 maart. Als je Flevolander bent, onze planeet een warm hart toedraagt en bovendien progressief van aard bent: stem op mij!

 

Kijk ook op de site van GL Flevoland