De nieuwjaarskaart

Direct na Sinterklaas vallen de eerste kerstkaarten al op de mat.

Er zijn altijd verstandige mensen die ervoor hebben gezorgd dat alles tijdig piekfijn voor elkaar was.
Ze hebben in januari al kaarten gekocht, want dan zijn ze in de aanbieding, die netjes opgeborgen en tevoorschijn gehaald samen met de voorgedrukte adresstickers. Speciale kerstzegels gekocht, een avondje plakken en klaar is kees.

Anderen hebben internet ontdekt en maken zich er makkelijk vanaf: beetje knippen en plakken, leuk spreukje bedacht en hopla, op de mail. Wie wil mag het bericht zelf uitprinten.

Wij vormen een categorie apart. Omdat we altijd te laat zijn met dit soort dingen sturen we de kaarten altijd na de kerst. We weten dat het nooit op tijd lukt, dus we hebben al geleerd er geen kerstwensen meer op te zetten. Een keer waren we zo laat, dat de brievenbussen al dicht gemaakt waren in verband met oudjaar.

Mijn echtgenote is te trots om genoegen te nemen met een kant-en-klaarkaartje. Hoewel het haar veel artistieke tranen en transpiratie kost ontwerpt ze elk jaar weer een originele kaart. Mijn bijdrage bestaat meestal uit het bedenken van de tekst, wat mij niet al te veel hoofdbrekens kost.

Dit jaar hoefde ik helemaal niet in actie te komen. Omdat onderwijsmensen, zoals bekend, altijd heel lang vakantie hebben en ze ontwenningsverschijnselen had (geen nakijkwerk!) heeft Greet dit jaar alles zelf gedaan, ik hoefde de kaarten zelfs niet op de post te doen!

Ze werd dit keer geïnspireerd door een recente familiefoto, die zij met behulp van een knap grafisch computer-programma omtoverde tot een prachtig bewerkte kaart.

Tot in het nieuwe jaar!