Volgende week krijgen we de kans van ons democratisch stemrecht gebruik te maken.

Hoewel ik geen fervent volger ben van de plaatselijke politiek beschouw ik het als mijn plicht mijn stem uit te brengen.
Je kunt veel kritiek hebben op het functioneren van de democratie, maar moet je desondanks gelukkig prijzen dat je in een land woont dat een democratische regeringsvorm kent*. Mensen die onder een dictatuur lijden zullen het hier roerend mee eens zijn.

De keuze op welke partij ik zal stemmen is voor mij niet moeilijk. Ik ben lid van Groen Links en aangezien deze partij op de kieslijst staat ligt het nogal voor de hand dat zij mijn stem krijgt.

Enige jaren geleden heb ik mijn diensten aangeboden aan de Almeerse afdeling. Wijs geworden door eerdere ervaringen gaf ik meteen aan dat ik voor colportage niet uit het juiste hout gesneden ben. Ik ben niet het type dat in verkiezingstijd gedreven bij mensen aanbelt om zielen te winnen of dat op een winderige markt folders aan ongeïnteresseerde voorbijgangers probeert te slijten. Ik gaf aan dat ik beter op mijn plek zou zijn als bestuurder of schrijver/redacteur.

Dit heeft ertoe geleid dat ik nog even kandidaat-bestuurslid geweest ben, maar van een echte toetreding is het niet gekomen omdat het onmogelijk bleek de agenda’s op elkaar af te stemmen. Ik ben nogal vaak weg ’s avonds.

Aan mijn bestuurlijke of redactionele kwaliteiten was dus niet veel behoefte, ik kon me wel op andere wijze nuttig maken. Mij werd gevraagd lijstvuller te worden.
Na rijp beraad besloot ik hierin te bewilligen. Er moest een  ingewikkelde administratieve route worden afgelegd, vele formulieren dienden te worden ingevuld, doopcelen gelicht en handtekeningen gezet.
Men stelde indringende vragen die ten doel hadden boven water te krijgen of ik een duister verleden had of skeletten in de kast.
Uiteindelijk kwam het verlossende woord: ik was door de ballotage!

Dus staat mijn naam voor het eerst in mijn leven op een kandidatenlijst, een hele eer. Dat het hier om een bijzonder bescheiden onverkiesbare 18^e plaats gaat is van geen enkel belang.

Inwoners van Almere: maak uw keuze!

Referendum

Ik kreeg nog een stemkaart in de bus. Ik mag mij erover uitspreken of ik voor of tegen de sleepwet ben.

Aan het vorige referendum deed ik niet mee. Ik was al geen voorstander van referenda en constateerde ook nog dat Jan Roos en consorten deze stemming hadden gekaapt en probeerden er hun eigen populistische draai aan te geven. Ik hoopte dat de opkomst dermate laag zou zijn dat de uitslag niet geldig zou zijn.

Dat laatste viel tegen, we hebben allemaal gezien hoe dit is afgelopen.

Ondanks het feit dat Groen Links het referendum graag in leven had gehouden ben ik er niet rouwig om dat het verdwijnt.

Ik vertrouw in het systeem van gedelegeerde verantwoordelijkheid: volksvertegenwoordigers doen hun werk, zij behartigen onze belangen, en eens in de zoveel tijd mogen de kiezers aangeven of ze hiermee tevreden waren of niet.

Verreweg de meeste burgers (waaronder ikzelf) zijn onvoldoende ingevoerd in de materie om een gefundeerd oordeel te kunnen vellen. Ik laat de beslissing graag over aan professionals.

Ik ben dus consequent en zal aan dit referendum niet meedoen.

 

 

*“Many forms of Government have been tried and will be tried in this world of sin and woe. No one pretends that democracy is perfect or all-wise. Indeed, it has been said that democracy is the worst form of government except all those other forms that have been tried from time to time.”

(Winston Churchill).