Provinciale Staten – het vervolg

In maart 2019 was ik kandidaat op de lijst van Groen Links voor de verkiezingen van de Provinciale Staten. Ik vergaarde 97 stemmen maar kreeg geen zitting in de Staten omdat ik op plaats 7 stond en GL vier zetels haalde.

Het was destijds een leuk avontuur, ik maakte alles van binnenuit mee en was aanwezig toen mijn vier collega-kandidaten geïnstalleerd werden in het Provinciehuis in Lelystad. Een van hen was zelfs zo vriendelijk de bos bloemen die hij gekregen had aan mij te geven als dank voor mijn bescheiden inspanningen.

Ik probeerde een beetje de vinger aan de pols te houden, maar zoals bij zovele anderen leefde de provinciale politiek niet echt voor mij.

En toen kreeg ik een telefoontje: een van de zittende leden vertrekt en op grond van mijn plaats op de kieslijst werd mij gevraagd zijn plaats in te nemen.

Dat leek mij wel wat. Ik was destijds bereid en daar is intussen niets aan veranderd.

Ik mocht aangeven of ik belangstelling had voor een plaats als burger-lid (in alle opzichten lid van PS, maar zonder stemrecht) of Statenlid wilde worden. Mijn voorkeur ging uit naar het laatste.

Dus word ik woensdag 8 december aanstaande door de commissaris van de koning beëdigd als statenlid van PS Flevoland. Het zal nog voor de duur van 1 jaar en 4 maanden zijn, dan vinden nieuwe verkiezingen plaats.

Ik beschouw het als een eer en heb er veel zin in mij in de provinciale politiek te gaan verdiepen.

Dat laatste zal behoorlijk wat tijd en moeite vergen, maar ik heb het er graag voor over, want de democratie is mij dierbaar. Er wordt een tijdsinvestering van 22 uur per week van me verwacht, een groot gedeelte hiervan zal bestaan uit het lezen van stukken. .

Ik zal mezelf moeten aanleren deze vanaf het scherm te lezen, omdat uitprinten op papier geen doen is: mijn printertje kan dat niet aan en het is ook niet milieuvriendelijk.

Ik heb via internet al een beetje rondgekeken, bijna alle bijeenkomsten zijn openbaar en worden gestreamd zodat je thuis kan meekijken.

Het is me al opgevallen dat er veel gepraat wordt (ik had niet anders verwacht) en dat zoals gebruikelijk de één wat meer tijd nodig heeft dan de ander. De vergaderingen worden strak geleid maar de voorzitter stelt zich uiteraard wel zeer democratisch op.

Het is in verband met de Covict-maatregelen volstrekt onduidelijk hoe er de komende tijd vergaderd wordt. Veel bewoners van het Provinciehuis werken al thuis, het is mogelijk dat de grote vergadering van PS niet in de prachtige statenzaal zal plaatsvinden, maar via zoom wordt opgezet. Dat zou betekenen dat ik mijn belofte niet staande te midden van mijn collega’s zal afleggen, maar vanaf mijn bureaustoel thuis…..

Dat lijkt me stukken minder leuk, maar ja, de omstandigheden zijn nu eenmaal zo.

Ik heb een hele papierwinkel moeten afwikkelen en ontdekte dat ik inmiddels onder punt 5 van de agenda genoemd word. PS moet ertoe besluiten mij als lid van de Staten te benoemen, en ook als nieuw lid van de Statencommissie Economie, Mobiliteit en Samenleving.

Dit alles is wel afhankelijk van de verklaring van de commissie geloofsbrieven. Deze is op dit moment bezig uit te zoeken of ik geen skeletten in de kast heb en of ik niet elders een betrekking heb die een onwenselijke verstrengeling met mijn werk als Statenlid zou kunnen veroorzaken.

Een van de stukken die ik uitgereikt kreeg ging over de eed die ik moet afleggen als ik mijn functie aanvaard. Ik moest aangeven of ik die zou doen met de woorden “Zo waarlijk helpe mij God Almachtig” of met “Dat verklaar en beloof ik”.

Hoewel ik geen agnost ben kies ik voor de belofte. Laten we God en politiek maar even apart houden.

Alvorens hun functie te kunnen uitoefenen, leggen de leden van Provinciale Staten in de vergadering, in handen van de Voorzitter, de volgende eed (verklaring en belofte) af:

“Ik zweer (verklaar) dat ik, om tot lid van provinciale staten benoemd te worden, rechtstreeks noch middellijk, onder welke naam of welk voorwendsel ook, enige gift of gunst heb gegeven of beloofd.

Ik zweer (verklaar en beloof) dat ik, om iets in dit ambt te doen of te laten, rechtstreeks noch middellijk enig geschenk of enige belofte heb aangenomen of zal aannemen.

Ik zweer (beloof) dat ik getrouw zal zijn aan de Grondwet, dat ik mijn plichten als lid van provinciale staten naar eer en geweten zal vervullen.”

Ik verwacht in de komende tijd veel interessante ervaringen op te doen en zal daar ongetwijfeld via mijn blog verslag van doen.

Dat verklaar en beloof ik ook.