Niet ver van de grote musea staat in Rotterdam Huis Sonneveld.
Deze schitterende villa was eigendom van de directeur van de van Nellefabriek. De architect was dezelfde als van de fabriek: Brinkman/Van der Vlugt.
Het huis is gebouwd in 1933 en niet lang geleden helemaal gerestaureerd. De stijl is die van het Nieuwe Bouwen, er is sprake van een totaalconcept, waarin architectuur, interieur en inrichting minutieus op elkaar zijn afgestemd en elkaar versterken.
De woning is licht en ruim, met veel balkons en raampartijen die uitzicht bieden op het groen van de omliggende tuin.
Bijna alle meubels en lampen in het huis zijn afkomstig van de firma van Gispen soms speciaal voor de Sonnevelds gemaakt. Juist dit maatwerk verraadt de hang naar luxe en comfort van de familie. Daardoor is Huis Sonneveld geen dogmatisch voorbeeld van functionalisme, maar een persoonlijke leefomgeving.
Bij de restauratie heeft men getracht de oorspronkelijk kleurstelling terug te krijgen, dit was mogelijk omdat er goede werktekeningen bewaard zijn gebleven. Ik vond de kleuren prachtig, misschien met uitzondering van de grote brons-geschilderde muuroppervlakken. 
De badkamers zijn helemaal turquoise/zeegroen: prachtig. Het metaal is overal verchroomd.
Er zijn veel moderne snufjes: overal bakelieten telefoons, luchtverversing en een centraal geluidssysteem.
De bediendes hadden hun onderkomen op de begane grond, de familie woonde boven.
Ik vond de tuinkamer het mooist, de suggestie werd gewekt dat de kinderen hier veel verbleven: twee bureautjes, kinderboeken en spellen. Hier staat ook een op maat gemaakt meubel (bank en kasten) van geverfd hout. (In de virtuele tour op de site noemt men deze kamer de studio).
Men ging bij de restauratie heel zorgvuldig te werk, bij de inrichting werd gebruik gemaakt van de oorspronkelijke meubels, soms van materiaal uit de tijd en als het niet anders kon replica’s.
Bij binnenkomst moet je sloffen aantrekken (die kunnen over de schoenen heen), als je iets aanraakt geeft een dringend piepen aan dat dit niet mag. In de garage wordt een interessante video vertoond.
Het was gelukkig helemaal niet druk, ik heb genoten. Wat een prachtig huis en wat een fantastische inrichting.
Wel kwam je af en toe een rariteit tegen die volkomen uit de toon viel:
Drie internationaal gerenommeerde kunstenaars zijn door curator Erich Weiss gevraagd om met een werk te reageren op Huis Sonneveld. Met hun interventie benadrukken zij ieder een ander, onverwacht aspect van de museumwoning.
Een grote vergissing van Weiss. Laat ze maar ergens anders interveniëren.
Huis Sonneveld: 9