De leraar die ons Engels gaf in 4A2 vond het een goed idee om met de klas een roman te lezen. Hij koos voor The Spy Who Came in from the Cold van de Engelse Schrijver John le Carré.
Als het boek maar interessant genoeg is zullen leerlingen er alles aan doen te begrijpen wat ze lezen.
Ik vond het heel erg spannend en was vrij goed in staat het Engels te begrijpen.
In mijn boekenkast staan nu al le Carré’s romans (hij schreef er tot nu toe 26), en zijn biografie. Zijn nieuwste boek is net uit.
De schrijver werd geboren in 1931 en werkte ooit zelf bij de geheime dienst. Zijn boeken spelen zich vaak af in de Oostbloklanden en geven een goede inkijk in de modderige wereld van spionage en contraspionage.
Dat is geen fijne wereld: eigenlijk kan je niemand vertrouwen en als je betrapt wordt zit je diep in de ellende.
Agent Running in the Field zou best eens le Carré’s laatste boek kunnen zijn, hij is al 90.
Ik las dit boek tijdens mijn bezoek aan Berlijn, waar we ook Checkpoint Charlie bekeken. Deze grensovergang speelt vaak een rol in le Carré’s boeken, maar heeft vandaag de dag niets sinisters meer. Het is nu een toeristen-val geworden.
De schrijver is met zijn tijd meegegaan. Hij begon over de Koude oorlog toen het communisme nog de grootste vijand van de Vrije Wereld was. Later schreef hij ook over andere thema’s, zoals terrorisme, multinationals en gewetenloze handelaren.
In Agent Running steekt hij niet onder stoelen of banken wat hij van Brexit en Trump vindt.
Een van zijn karakters werpt op een gegeven moment de legitieme vraag op: kunnen we nog wel zeggen dat we voor de ”goede” kant vechten? Kunnen we nog spreken van de Vrije Wereld waarvan de democratische waarden verdedigd moeten worden?
Le Carré is een heerlijke schrijver, zijn plots zijn strak en kloppend, zijn personages levensecht en invoelbaar.
Ik hoop dat hij nog een tijdje door kan gaan.
Agent Running in the Field 8