Over lezen, eten en eetlezen

Ik houd ervan drie of vier boeken gelijktijdig te lezen. Het gaat meestal om een roman, een groot boek met plaatjes en een non-fictiewerk.
Ik lees steeds enkele bladzijden of een hoofdstuk en pak dan een ander boek. Het geeft me de gelegenheid het gelezene een beetje te laten bezinken, voorkomt overflow door teveel informatie en soms is een boek zo spannend dat ik er even van moet loskomen.
Bijkomend voordeel is, dat je lekker lang met een boek doet. Bovendien is het verdriet minder groot als je er één uit hebt: je hebt er immers nog twee of drie?

Soms is het bij een boek lastig om erin te komen, ook dat probleem wordt verzacht door de omstandigheid dat je kunt uitwijken naar een boek waar je al lekker in zit.

Je ziet dat hierover is nagedacht.

Af en toe is er wel sprake van bij-effecten: zo kon het gebeuren dat ik na het overstappen van het briljante The Splendid and the Vile (over Churchill) naar een Amerikaanse thriller in verwarring kwam omdat de mensen zich ineens heel anders gedroegen en ook heel anders praatten.

Op dit moment ben ik deze boeken  aan het lezen: (later meer hierover)

Mijn geliefde is mogelijk nog een enthousiaster lezer dan ik. Ze kan zich urenlang begraven in een boek en pas weer aan de oppervlakte komen als het uit is.
Maar ze leest maar één boek, niet zoals ik meerdere gelijktijdig.

Wat heeft dit nu met eten te maken?
Ik realiseerde me dat ik eet net zoals ik lees: ik neem steeds hapjes van verschillende onderdelen van de maaltijd, ik houd van de afwisseling en als het goed is passen de verschillende smaken goed bij elkaar.
Doet niet iedereen dat? Ik dacht van wel, tot tijdens de maaltijd mijn aandacht getrokken werd door het eetgedrag van mijn echtgenote: ik zag dat ze eerst alle groenten opat, daarna de gebakken aardappeltjes en tot slot het stukje vlees!
Hier is duidelijk sprake van een parallel: we benaderen allebei ons voedsel en het leesvoer op vergelijkbare wijze!

(Voor de goede orde: je zou uit het bovengenoemde voorbeeldmenu kunnen opmaken dat we elke dag aardappelen en groenten eten, maar dat is absoluut niet het geval! Ik ben de kok in huis en wij hebben een wereldkeuken).

We gedogen elkanders bizarre eet- en leesgewoontes, hoewel ze natuurlijk helemaal verkeerd zijn.

Op een punt zijn we echter gelukkig puur gelijkgestemd: is er een groter genoegen dan met een bord boterhammen naast je een boek op te pakken? Er gaat niets boven eetlezen!