Schitterende trilogie

Ik leerde het werk van Louis de Bernières kennen toen ik het magistrale Captain Corelli’s Mandolin las.

Ik hield hem in de gaten en heb zojuist het derde deel van zijn trilogie over Daniel Pitt en zijn familie uitgelezen.

Ook dit boek is fenomenaal. De Bernières heeft een ongelooflijk soepele verteltrant, weet je volkomen bij zijn verhaal te betrekken creëert volstrekt geloofwaardige karakters.

Daniel Pitt is een gedecoreerde ace die in beide wereldoorlogen als piloot heeft gevochten. We volgen zijn leven en relaties tot zijn dood als hoogbejaarde.

Hoewel er sprake is van een zeer excentrieke familie (waarin hij naast zijn huwelijk een perfecte driehoeksrelatie met twee andere vrouwen onderhoudt) vliegt hij geen moment uit de bocht. Het gaat immers om Engelsen en Daniel is zelfs half Frans, dus ga maar na.

Er gebeurt ontzettend veel in de boeken, maar door de uiterst menselijke en onderkoelde wijze waarop de schrijver zijn verhaal vertelt wordt alles volstrekt aannemelijk gemaakt.

Er wordt niets geromantiseerd, de mensen zijn aardig en wreed, en lijden af en toe echt, maar weten bovenal alles uit het leven te halen. Ze zijn heel erg veerkrachtig en daarbij is Daniel ook nog heel wijs.

De verhaallijnen bestrijken meerder generaties en spelen zich af in verschillende delen van de wereld, tussen de regels door wordt ook een mooi portret geschilderd van het wereldrijk dat Groot Brittannië ooit was.

Er is maar één minpuntje: tussen het verschijnen van deel 1 en 3 zit een aantal jaren en je bent natuurlijk het een en ander vergeten over de eerste twee delen als je het derde leest.

Ik had voordat ik aan The Autumn of the Ace (deel 3) begon eigenlijk de eerste twee delen moeten herlezen. Stom.

Maar ik heb me voorgenomen over enkele jaren de boeken te herlezen, dan maak ik mijn vergissing weer goed. Ik weet zeker dat ik er dan nog meer van zal genieten.

 

So Much Life Left Over

The Dust That Falls from Dreams                                9

The Autumn of the Ace